Nazwa przedmiotu:
Metody argumentacji w prawie i administracji
Koordynator przedmiotu:
dr hab. M. Koszowy
Status przedmiotu:
Fakultatywny ograniczonego wyboru
Poziom kształcenia:
Studia II stopnia
Program:
Administracja
Grupa przedmiotów:
Obieralne
Kod przedmiotu:
A22_MAPA
Semestr nominalny:
3 / rok ak. 2020/2021
Liczba punktów ECTS:
3
Liczba godzin pracy studenta związanych z osiągnięciem efektów uczenia się:
30
Liczba punktów ECTS na zajęciach wymagających bezpośredniego udziału nauczycieli akademickich:
do uzupełnienia
Język prowadzenia zajęć:
polski
Liczba punktów ECTS, którą student uzyskuje w ramach zajęć o charakterze praktycznym:
do uzupełnienia
Formy zajęć i ich wymiar w semestrze:
  • Wykład0h
  • Ćwiczenia30h
  • Laboratorium0h
  • Projekt0h
  • Lekcje komputerowe0h
Wymagania wstępne:
Podstawowe zagadnienia z zakresu logiki oraz ogólna wiedza na temat technik komunikacyjnych stosowanych w dyskusjach publicznych.
Limit liczby studentów:
grupa obieralna
Cel przedmiotu:
Głównym celem zajęć jest stosowanie narzędzi teorii argumentacji do analizy aktów prawnych, argumentacji prawniczej, dokumentów urzędowych, uzasadnień decyzji administracyjnych oraz dyskusji publicznych poświęconych zagadnieniom prawnym. Zajęcia ukierunkowane są na kształcenie analitycznych umiejętności związanych z identyfikowaniem typowych struktur argumentacyjnych w wymienionych typach tekstów oraz z doskonaleniem umiejętności oceny własnej argumentacji w celu zwiększenia jej siły zgodnie z zasadami racjonalnego argumentowania zastosowanymi do kontekstów prawniczych i administracyjnych.
Treści kształcenia:
1. Wprowadzenie: różnorodność i znaczenie metod argumentowania w prawie i w administracji. 2. Standaryzacja argumentacji i struktura wypowiedzi argumentacyjnej w prawie i w administracji. 3. Schematy argumentacyjne i pytania krytyczne w prawie i w administracji. 4. Typowe błędy rozumowań a poprawna argumentacja w prawie i w administracji. 5. Metody erystyczne a kryteria racjonalnego argumentowania. 6. Zabiegi taktyczne w dyskusji a poprawność technik argumentacji prawniczej. 7. Różnorodność argumentacji z autorytetu w prawie i w administracji. 8. Psychologiczne mechanizmy perswazji jako punkt wyjścia kontrargumentacji w kontekstach prawniczych i administracyjnych. 9. Identyfikowanie typowych postaw uczestników dyskusji a style argumentacji w kontekstach prawniczych i administracyjnych. 10. Identyfikowanie presupozycji i implikatur konwersacyjnych w argumentacji prawniczej. 11. Argumenty równi pochyłej w prawie i w administracji. 12. Argumenty z analogii w prawie i w administracji. 13. Argumenty z konsekwencji w prawie i w administracji. 14. Argumentum a fortiori w prawie i w administracji. 15. Identyfikowanie omówionych technik w wybranych przykładach dyskursu prawniczego.
Metody oceny:
Ocena końcowa jest wypadkową: (1) oceny ciągłej pracy podczas zajęć (30%) oraz (2) prezentacji zaliczeniowej (przedstawionej podczas zajęć w wyznaczonym terminie) poświęconej wybranej technice argumentacyjnej mającej zastosowanie w prawie lub w administracji, np. w uzasadnieniach decyzji administracyjnych (70%). Metody etapowej weryfikacji osiągania efektów uczenia się. Aktywność jest premiowana punktami („duże” i „małe” plusy). Uzyskanie 4 dużych lub 8 małych plusów podnosi ocenę końcową o 0.5 stopnia. Metody końcowej weryfikacji osiągania efektów uczenia się. Efekty uczenia się będą weryfikowane w ramach oceny prezentacji zaliczeniowej, która powinna być wysłana do osoby prowadzącej w terminie określonym podczas pierwszych zajęć. Do pracy student załącza zdjęcie odręcznie podpisanego oświadczenia, zgodnie z aktualnie obowiązującym zarządzeniem Rektora PW. Przy ocenie prac zaliczeniowych brane są pod uwagę następujące kryteria: (a) stopień wykorzystania materiału omówionego podczas zajęć, (b) związek analizowanych przykładów z problematyką zajęć, (c) stopień szczegółowości analiz, (d) jakość rekonstrukcji struktury rozumowań zawartych w wybranych tekstach, oraz (e) przejrzystość prezentacji zagadnienia. Za wykonanie pracy student może uzyskać maksymalnie 10 pkt. Obowiązuje następująca skala ocen: 5.0 (10 pkt.), 4.5 (9-9.5 pkt.), 4 (8-8.5 pkt.), 3.5 (7-7.5 pkt.), 3.0 (6-6.5 pkt.).
Egzamin:
nie
Literatura:
[1] K. Szymanek, Sztuka argumentacji. Słownik terminologiczny, Warszawa 2001. [2] K. Szymanek, K.A. Wieczorek, A.S. Wójcik, Sztuka argumentacji. Ćwiczenia w badaniu argumentów, Warszawa 2004. [3] M. Tokarz, Argumentacja, perswazja, manipulacja, Gdańsk 2006. [4] W. Gromski, P. Jabłoński, J. Kaczor, M. Paździora, M. Pichlak, Warsztaty prawnicze: Logika praktyczna z elementami argumentacji prawniczej [r. II: Argumentacja, r. III: Argumentacja prawnicza], Bielsko Biała 2016. [5] M. Koszowy, Autorytet w argumentacji i w dialogu, Białystok 2019.
Witryna www przedmiotu:
do uzupełnienia
Uwagi:
do uzupełnienia

Efekty uczenia się

Profil ogólnoakademicki - wiedza

Charakterystyka EK1
Dysponuje wiedzą z zakresu zastosowań typowych metod argumentowania w dyskursie prawniczym oraz w administracji.
Weryfikacja: W ramach etapowej weryfikacji osiągania efektów uczenia się: ocena wypowiedzi studentów w ramach dyskusji. W ramach końcowej weryfikacji osiągania efektów uczenia się: ocena jakości analiz oraz stopnia wykorzystania narzędzi wprowadzonych podczas zajęć.
Powiązane charakterystyki kierunkowe:
Powiązane charakterystyki obszarowe:

Profil ogólnoakademicki - umiejętności

Charakterystyka EK2
Potrafi stosować wiedzę o podstawowych technikach argumentowania do analizy dyskursu prawniczego, aktów prawnych i dokumentów urzędowych.
Weryfikacja: W ramach etapowej weryfikacji osiągania efektów uczenia się: ocena wypowiedzi studentów w ramach dyskusji. W ramach końcowej weryfikacji osiągania efektów uczenia się: ocena jakości analiz oraz stopnia wykorzystania narzędzi wprowadzonych podczas zajęć.
Powiązane charakterystyki kierunkowe:
Powiązane charakterystyki obszarowe:

Profil ogólnoakademicki - kompetencje społeczne

Charakterystyka EK3
Ma świadomość społecznej roli zasad argumentowania w prawie i w administracji oraz możliwości ich wykorzystania również w innych dziedzinach życia społecznego, takich jak debata publiczna, polemika prasowa lub argumentacja w mediach społecznościowych.
Weryfikacja: W ramach etapowej weryfikacji osiągania efektów uczenia się: ocena wypowiedzi studentów w ramach dyskusji. W ramach końcowej weryfikacji osiągania efektów uczenia się: ocena jakości analiz oraz stopnia wykorzystania narzędzi wprowadzonych podczas zajęć.
Powiązane charakterystyki kierunkowe:
Powiązane charakterystyki obszarowe: