- Nazwa przedmiotu:
- Materiały dla kosmonautyki
- Koordynator przedmiotu:
- Prof. dr hab. inż. Anna Boczkowska, dr inż. Leszek Wawrzyniuk
- Status przedmiotu:
- Obowiązkowy
- Poziom kształcenia:
- Studia II stopnia
- Program:
- Lotnictwo i Kosmonautyka
- Grupa przedmiotów:
- Specjalnościowe
- Kod przedmiotu:
- 1130-LK000-MSP-2018
- Semestr nominalny:
- 2 / rok ak. 2021/2022
- Liczba punktów ECTS:
- 3
- Liczba godzin pracy studenta związanych z osiągnięciem efektów uczenia się:
- 75
- Liczba punktów ECTS na zajęciach wymagających bezpośredniego udziału nauczycieli akademickich:
- 1.2
- Język prowadzenia zajęć:
- polski
- Liczba punktów ECTS, którą student uzyskuje w ramach zajęć o charakterze praktycznym:
- 2.0
• Przygotowanie do zajęć laboratoryjnych – 5h
• Obecność na zajęciach laboratoryjnych – 15h
• Opracowanie i analiza wyników – 20h
• Opracowanie raportów – 10h
- Formy zajęć i ich wymiar w semestrze:
-
- Wykład15h
- Ćwiczenia0h
- Laboratorium15h
- Projekt0h
- Lekcje komputerowe0h
- Wymagania wstępne:
- Student powinien posiadać ogólna wiedzę na poziomie średnim (matura z rozszerzonej matematyki, fizyki lub chemii), powinien posiadać umiejętności logicznego myślenia i kojarzenia faktów, korzystania z e-baz i zbiorów bibliotecznych, powinien posiadać umiejętności pracy w zespole.
- Limit liczby studentów:
- -
- Cel przedmiotu:
- Celem przedmiotu jest zdobycie przez studentów wiedzy na temat materiałów stosowanych w kosmonautyce, poznanie sposobów modyfikacji właściwości materiałów do pracy w ekstremalnych warunkach, nabycie umiejętności badania właściwości trybologicznych, mechanicznych i termicznych materiałów.
- Treści kształcenia:
- Wykład: Materiały do budowy układów optycznych i fotonicznych (w tym światłowody i materiały optoelektroniczne) optyczne metody badania materiałów w tym w ekstremalnych warunkach pracy. Wymagania dla materiałów stosowanych w kosmonautyce. Wybrane materiały: żaroodporne i żarowytrzymałe stopy metali, intermetaliki i ich stopy, kompozyty ceramiczne, kompozyty węgiel-węgiel, materiały polimerowe – właściwości i zastosowania. Trybologia oraz mechanizmy zużycia układów mechanicznych pracujących w próżni, dobór metod smarowania stosowanych w mechanizmach pracujących w próżni, smary stałe, smary i lubrykanty ciekłe. Dobór materiałów oraz ich modyfikacje w celu minimalizowania zużycia i poprawy parametrów pracy mechanizmów w próżni.
Laboratorium:
Laboratorium – Zastosowanie metody cyfrowej korelacji obrazu (2D i 3D) do pomiarów elementów obciążonych mechanicznie i termicznie. Zastosowanie interferometrii siatkowej do pomiaru lokalnych stałych materiałowych w materiałach kompozytowych i połączeniach materiałowych. Metody badania właściwości trybologicznych, mechanicznych i termicznych materiałów, mechanizmy zużycia układów mechanicznych, metody smarowania, analiza i interpretacja wyników, badania mikrostruktury.
- Metody oceny:
- Wykład – Kolokwium
Laboratorium - Raport
- Egzamin:
- nie
- Literatura:
- • Klaus Wittmann, Willi Hallmann, Wilfried Ley, Handbook of Space Technology, Wiley, 2009,
• E. Wyn Roberts, Space Tribology Handbook, ESR Technology Ltd., 2013,
• George E. Totten, Handbook of Lubrication and Tribology Vol. 1, CRC Press Taylor & Francis Group, 2006,
• Gwidon W. Stachowiak, Andrew W. Batchelor, Engineering Tribology, Butterworth-Heinemann, 2005.
• R. Talreja, J.A.E. Manson, Comprehensive Composite Materials, vol. 1-3, Pergamon, 2000
• A. Szwedowski: Materiałoznawstwo optyczne i optoelektroniczne, WNT, Warszawa 1996
• A. Szwedowski, R. Romaniuk: Szkło optyczne i fotoniczne. Właściwości techniczne, WNT, Warszawa 2009
• M.J. Weber: Handbook of optical materials, CRC Press LLC, Boca Raton 2003
- Witryna www przedmiotu:
- Uwagi:
- -
Efekty uczenia się