Drukuj Eksport do pliku (MS Word)
Nazwa przedmiotu:
Geometria wykreślna II
Koordynator przedmiotu:
Andrzej Bieliński, Dr
Status przedmiotu:
Obowiązkowy
Poziom kształcenia:
Studia I stopnia
Program:
Budownictwo
Grupa przedmiotów:
Obowiązkowe
Kod przedmiotu:
1110-BU000-ISP-9302
Semestr nominalny:
2 / rok ak. 2019/2020
Liczba punktów ECTS:
2
Liczba godzin pracy studenta związanych z osiągnięciem efektów uczenia się:
Razem 50 godz. = 2 ECTS: wykład 15 godz.; ćwiczenia projektowe 15 godz.; przygotowanie do ćwiczeń 5 godz.; wykonanie dwóch prac projektowych 10 godz.; przygotowanie do zaliczenia ćwiczeń i wykładów 5 godz.
Liczba punktów ECTS na zajęciach wymagających bezpośredniego udziału nauczycieli akademickich:
Razem 35 godz.= 1,5 ECTS: wykład 15 godz.; ćwiczenia projektowe 15 godz.; konsultacje 5 godz.;
Język prowadzenia zajęć:
polski
Liczba punktów ECTS, którą student uzyskuje w ramach zajęć o charakterze praktycznym:
Razem 25 godz.=1 ECTS: ćwiczenia projektowe 15 godz., wykonanie dwóch prac projektowych 10 godz.
Formy zajęć i ich wymiar w semestrze:
  • Wykład15h
  • Ćwiczenia0h
  • Laboratorium0h
  • Projekt15h
  • Lekcje komputerowe0h
Wymagania wstępne:
Opanowanie przynajmniej w stopniu dostatecznym materiału z Geometrii wykreślnej 1, w szczególności zasad rzutowania prostokątnego, w tym podstawowych konstrukcji i metod stosowanych w rzutach Monge’a. Wymaga tego tematyka przewidziana w programie Geometrii wykreślnej 2 – druga część rzutów Monge’a, rzut cechowany oraz aksonometria prostokątna.
Limit liczby studentów:
Bez limitu
Cel przedmiotu:
W dalszym ciągu kształtowanie i rozwijanie wyobraźni przestrzennej. Umiejętność klasyfikowania przekrojów stożka i walca. Przedstawianie w trzech rzutach bryły obrotowej (kuli, stożka i walca) z częścią wyciętą płaszczyznami. Wykonanie na podstawie rzutów prostokątnych rozwinięcia pobocznicy stożka i walca. Umiejętność dokonanie wyboru i zastosowania odpowiedniej metody do wyznaczenia linii przenikania powierzchni obrotowych. Wykorzystanie rozpadu linii przenikania powierzchni stopnia drugiego w praktyce inżynierskiej, np. do budowy sklepień, połączeń przewodów. Wykonanie z powierzchni prostokreślnej przekrycia dachowego rozpiętego nad planem prostokątnym lub kołowym. Opanowanie zasad i podstawowych konstrukcji rzutu cechowanego. Praktyczne wykorzystanie tego odwzorowania do prac w terenie. Umiejętność zastosowania poznanych konstrukcji geometrycznych m.in. do budowy skarp nasypów i wykopów. Wykonanie projektu drogi lub placu w danym terenie. Poznanie zasad aksonometrii prostokątnej i wykorzystania ich przede wszystkim do kreślenia aksonometrii kuli.
Treści kształcenia:
Powierzchnie obrotowe w rzutach Monge’a. Przebicia i przekroje tych powierzchni. Klasyfikacja przekrojów stożka. Trzy rzuty powierzchni obrotowej z częścią wyciętą płaszczyznami rzutującymi. Rozwinięcia pobocznicy stożka i walca, w tym linie geodezyjne na tych powierzchniach. Przenikanie powierzchni i metody wyznaczania linii przenikania tych powierzchni: metoda płaszczyzn, metoda kul współśrodkowych oraz metoda wynikająca z rozpadu linii przenikana powierzchni drugiego stopnia. Zastosowanie rozpadu linii przenikania do konstruowania sklepień i połączeń przewodów walcowych. Powierzchnie prostokreślne, ich budowa i wykorzystywanie do tworzenia przekryć dachowych. Rzut cechowany. Odwzorowanie punktu, prostej i płaszczyzny. Nachylenie i moduł prostej i płaszczyzny. Konstrukcje wyznaczania elementów wspólnych oraz konstrukcje miarowe. Wykorzystanie tego odwzorowania w praktyce inżynierskie. Krzywe i powierzchnie stokowe. Przykłady prac w terenie, budowa skarp nasypów i wykopów. Aksonometria prostokątna i jej własności. Aksonometria prostokątna kuli z wyciętym jednym oktantem.
Metody oceny:
Ocenianie ciągłe – zadania sprawdzające przygotowanie do ćwiczeń na podstawie wykładu (10%). Wykonanie i zaliczenie dwóch prac projektowych (20%). Trzy 45-minutowe pisemne prace kontrolne (dwie na ćwiczeniach, jedna w czasie wykładu) – (70%).
Egzamin:
nie
Literatura:
[1] Bieliński A.: Geometria wykreślna Oficyna Wydawnicza PW, Warszawa 2005; [2] Bieliński A. i współautorzy: Ćwiczenia z geometrii wykreślnej Oficyna Wydawnicza PW, Warszawa 2002; [3] Grochowski B.: Geometria wykreślna z perspektywą stosowaną PWN, Warszawa 1995; [4] Przewłocki S.: Geometria wykreślna w budownictwie Arkady Warszawa 1997.
Witryna www przedmiotu:
www.sc.is.pw.edu.pl/geometria
Uwagi:

Efekty uczenia się

Profil ogólnoakademicki - wiedza

Efekt W1
Ma wiedzę o powierzchniach obrotowych i ich zastosowaniach.
Weryfikacja: Sprawdziany pisemne i arkusze.
Powiązane efekty kierunkowe: K1_W02
Powiązane efekty obszarowe: T1A_W01, T1A_W02, T1A_W07
Efekt W2
Zna zasady i własności rzutu cechowanego.
Weryfikacja: Sprawdziany pisemne i arkusze.
Powiązane efekty kierunkowe: K1_W02
Powiązane efekty obszarowe: T1A_W01, T1A_W02, T1A_W07
Efekt W3
Ma wiedzę o powierzchniach prostokreśnych i ich zastosowaniach w budownictwie.
Weryfikacja: Arkusze.
Powiązane efekty kierunkowe: K1_W01
Powiązane efekty obszarowe: T1A_W01

Profil ogólnoakademicki - umiejętności

Efekt U1
Umie przedstawić i zanalizować przekroje oraz przenikanie powierzchni obrotowych.
Weryfikacja: Wykonanie i zaliczenie akrkuszy
Powiązane efekty kierunkowe: K1_U12
Powiązane efekty obszarowe: T1A_U03, T1A_U05, T1A_U14, T1A_U15, T1A_U16
Efekt U2
Umie wykorzystać rzut cechowany w praktyce inżynierskiej m. in. w pracach ziemnych do budowy skarp nasypów i wykopów.
Weryfikacja: Wykonanie i zaliczenie arkusza.
Powiązane efekty kierunkowe: K1_U12
Powiązane efekty obszarowe: T1A_U03, T1A_U05, T1A_U14, T1A_U15, T1A_U16

Profil ogólnoakademicki - kompetencje społeczne

Efekt K1
Umie pracować samodzielnie i w zespole.
Weryfikacja: Zaliczanie arkuszy.
Powiązane efekty kierunkowe: K1_K01
Powiązane efekty obszarowe: T1A_K03
Efekt K2
Jest wdrożony do przestrzegania ustalonych terminów wykonania prac projektowych
Weryfikacja: Opóźnienia powodują obniżenie oceny
Powiązane efekty kierunkowe: K1_K02
Powiązane efekty obszarowe: T1A_K02, T1A_K05, T1A_K07