Drukuj Eksport do pliku (MS Word)
Nazwa przedmiotu:
Techniki wytwarzania II
Koordynator przedmiotu:
dr inż. Józef Zawora
Status przedmiotu:
Obowiązkowy
Poziom kształcenia:
Studia I stopnia
Program:
Lotnictwo i Kosmonautyka
Grupa przedmiotów:
Obowiązkowe
Kod przedmiotu:
NK400
Semestr nominalny:
4 / rok ak. 2011/2012
Liczba punktów ECTS:
2
Liczba godzin pracy studenta związanych z osiągnięciem efektów uczenia się:
obecność na zajęciach laboratoryjnych 30 przygotowanie do zajęć laboratoryjnych 15 zapoznanie się ze wskazana literaturą 10 wykonanie sprawozdań z ćwiczeń laboratoryjnych 10 przygotowanie się do zaliczenia 5 razem 70
Liczba punktów ECTS na zajęciach wymagających bezpośredniego udziału nauczycieli akademickich:
2
Język prowadzenia zajęć:
polski
Liczba punktów ECTS, którą student uzyskuje w ramach zajęć o charakterze praktycznym:
2
Formy zajęć i ich wymiar w semestrze:
  • Wykład0h
  • Ćwiczenia0h
  • Laboratorium0h
  • Projekt0h
  • Lekcje komputerowe0h
Wymagania wstępne:
Techniki wytwarzania I, Materiałoznawstwo, Zapis konstrukcji] Wiedza o materiałach konstrukcyjnych, ich właściwościach, metodach obróbki cieplej i podatności na podstawowe metody obróbki. Podstawowe wiadomości na temat układu tolerancji i pasowań, błędów kształtu i położenia, chropowatości, falistości i podstawowych wymaganiach technicznych (twardość, udarność, itp.) w typowych elementach maszyn. Ogólna wiedza o sposobach kształtowania i obróbki elementów maszyn. oraz podstawowych zasad oznaczania struktury geometrycznej powierzchni.
Limit liczby studentów:
maks. 12 w grupie
Cel przedmiotu:
przedstawienie głównych metod obróbkowych z podziałem na rodzaje i odmiany, zaprezentowanie możliwości obróbczych dostępnych maszyn oraz skutków obróbek poszczególnych metod wytwarzania i wskazanie zastosowań poszczególnych metod obróbki w przemyśle maszynowym i lotniczym w zależności od własności użytych materiałów, wymaganego stopnia dokładności wykonania elementów konstrukcji. Zapoznanie z zasadami doboru narzędzi pomiarowych i oceny jakości wykonania części maszyn,
Treści kształcenia:
Podstawy pomiarów geometrycznych części maszyn oraz zasad doboru narzędzi do wymagań konstrukcyjnych w celu określenia poprawności wykonania. Kształtowanie części lotniczych metodami obróbki plastycznej. Badanie zjawisk fizycznych w procesie skrawania; skrawalności, zużycia ostrza, sił i mocy skrawania w zależności od rodzaju materiału i parametrów obróbki. Kształtowanie części maszyn o złożonych kształtach na obrabiarkach CNC. Metody spajania materiałów; spawanie elektryczne i gazowe, zgrzewanie i lutowanie oraz badanie właściwości połączeń. Obróbka ścierna szlifowaniem oraz dokładnościowo-gładkościowa; docieranie, dogładzanie oscylacyjne, gładzenie otworów (honowanie). Obróbka ścierna powierzchni swobodnych (obróbka pojemnikowa i strumieniowo-ścierna). Obróbka erozyjna (EDM) części lotniczych z materiałów żarowytrzymałych i trudnoskrawalnych. Elektroerozyjne precyzyjne wycinanie drutem (WEDM). Obróbka elektrochemiczna prądem stałym i impulsowym (ECM). Pomiary elementów maszyn na współrzędnościowej maszynie pomiarowej (WMP). Badanie struktury geometrycznej powierzchni (GPS) i ocena zużycia części maszyn. Badanie własności elementów z proszków spiekanych i odlewów. Umacnianie przeciw zmęczeniowe części maszyn. Badania stanu warstwy wierzchniej w zakresie naprężeń własnych, mikrotwardości i zgniotu Alternatywne ćwiczenia dla kierunku Mechanika i Budowa Maszyn Kształtowanie półfabrykatów części maszyn obróbka plastyczną. Obróbka części maszyn na frezarce ze sterowaniem CNC. Badanie skutków procesu szlifowania. Spawanie elektryczne i zgrzewanie – badanie połączeń. Spawanie gazowe i lutowanie twarde i miękkie – charakterystyka połączeń. Obróbka erozyjna (EDM) części z materiałów trudnoskrawalnych.
Metody oceny:
Ocena stopnia przygotowania studenta do ćwiczeń ze znajomości wskazanej literatury oraz ocena z raportu po zakończeniu każdego ćwiczenia Praca własna:
Egzamin:
nie
Literatura:
Zalecana literatura: 1. Pr. zbior. pod red. B. Nowickiego: Metrologia wielkości geometrycznych - ćwiczenia laboratoryjne. OWPW, Warszawa 2007. 2. Pr. zbior. pod red. M. Marciniaka i K. Skalskiego: Obróbka plastyczna i spawalnictwo, OWPW, Warszawa 1979 r. 3. Pr. zbior. pod red. L.Dąbrowskiego: Obróbka skrawaniem ścierna i erozyjna, OWPW, Warszawa 2001 r. 4. Pr. zbior. pod red. M. Marciniaka i J. Perończyka, Obróbka wykańczająca i erozyjna, WPW, Warszawa 1983 r. Dodatkowe literatura: - Józef Zawora, Podstawy Technologii Maszyn, WSiP, wydanie piąte, Warszawa, 2008 - Materiały dostarczone przez wykładowcę
Witryna www przedmiotu:
Uwagi:

Efekty uczenia się

Profil ogólnoakademicki - wiedza

Efekt EW1
Posiada podstawową wiedzę o pomiarach geometrii części maszyn.
Weryfikacja: Kartkówka i indywidualne sprawozdanie z ćwiczenia.
Powiązane efekty kierunkowe:
Powiązane efekty obszarowe:
Efekt EW2
Zna zasady i możliwości pomiarów na współrzędnościowych maszynach pomiarowych.
Weryfikacja: Kartkówka i indywidualne sprawozdanie z ćwiczenia.
Powiązane efekty kierunkowe:
Powiązane efekty obszarowe:
Efekt EW3
Posiada wiedzę o skrawalności materiałów, zużycia ostrzy skrawających, siłach i temperaturach podczas skrawania w zależności od parametrów obróbki.
Weryfikacja: Kartkówka i indywidualne sprawozdanie z ćwiczenia.
Powiązane efekty kierunkowe:
Powiązane efekty obszarowe:
Efekt EW4
Zna konstrukcje obrabiarek i narzędzi do różnego rodzaju obróbek: plastycznych, skrawaniem, erozyjnych, gładkościowo-dokładnościowych.
Weryfikacja: Kartkówka i indywidualne sprawozdanie z ćwiczenia.
Powiązane efekty kierunkowe:
Powiązane efekty obszarowe:
Efekt EW5
Zna metody badań struktury geometrycznej powierzchni i oceny zużycia części maszyn.
Weryfikacja: Kartkówka i indywidualne sprawozdanie z ćwiczenia.
Powiązane efekty kierunkowe:
Powiązane efekty obszarowe:
Efekt EW6
Zna metody badania stanu warstwy wierzchniej po procesach technologicznych – naprężenia własne, mikrotwardość, zgniot.
Weryfikacja: Kartkówka i indywidualne sprawozdanie z ćwiczenia.
Powiązane efekty kierunkowe:
Powiązane efekty obszarowe:

Profil ogólnoakademicki - umiejętności

Efekt EU1
Potrafi zastosować odpowiednie przyrządy i metody pomiaru wielkości geometrycznych w zależności od dokładności i kształtu wykonywanej części.
Weryfikacja: Kartkówka i indywidualne sprawozdanie z ćwiczenia.
Powiązane efekty kierunkowe:
Powiązane efekty obszarowe:
Efekt EU2
W procesach obróbki skrawaniem potrafi ocenić zużycie ostrza, pomierzyć siły i temperatury podczas skrawania, dobrać parametry procesu.
Weryfikacja: Kartkówka i indywidualne sprawozdanie z ćwiczenia.
Powiązane efekty kierunkowe:
Powiązane efekty obszarowe:
Efekt EU3
Potrafi napisać prosty program dla obrabiarki sterowanej numerycznie (np. do obróbki skrawaniem, elektroerozyjnej).
Weryfikacja: Kartkówka i indywidualne sprawozdanie z ćwiczenia.
Powiązane efekty kierunkowe:
Powiązane efekty obszarowe:
Efekt EU4
Potrafi dobrać metodę spajania materiałów i podstawowe parametry procesu.
Weryfikacja: Kartkówka i indywidualne sprawozdanie z ćwiczenia.
Powiązane efekty kierunkowe:
Powiązane efekty obszarowe:
Efekt EU5
Umie dokonać wyboru właściwej obróbki wykańczającej (szlifowanie, docieranie, dogładzanie) w zależności od warunków technicznych.
Weryfikacja: Kartkówka i indywidualne sprawozdanie z ćwiczenia.
Powiązane efekty kierunkowe:
Powiązane efekty obszarowe:
Efekt EU6
Potrafi obrać sposób i parametry obróbki ściernej powierzchni swobodnych (obróbki strumieniowo-ścierne, w pojemnikach).
Weryfikacja: Kartkówka i indywidualne sprawozdanie z ćwiczenia.
Powiązane efekty kierunkowe:
Powiązane efekty obszarowe:
Efekt EU7
Potrafi wybrać i zastosować praktycznie obróbki stosowane do kształtowania materiałów trudnoskrawalnych (EDM, WEDM, ECM).
Weryfikacja: Kartkówka i indywidualne sprawozdanie z ćwiczenia.
Powiązane efekty kierunkowe:
Powiązane efekty obszarowe:
Efekt EU8
Potrafi dobrać i zastosować metody oceny warstwy wierzchniej (naprężenia własne, mikrotwardość, zgniot).
Weryfikacja: Kartkówka i indywidualne sprawozdanie z ćwiczenia.
Powiązane efekty kierunkowe:
Powiązane efekty obszarowe:
Efekt EU9
Zna metody badania struktury geometrycznej powierzchni i zastosować je praktycznie.
Weryfikacja: Kartkówka i indywidualne sprawozdanie z ćwiczenia.
Powiązane efekty kierunkowe:
Powiązane efekty obszarowe: