Nazwa przedmiotu:
Aerodynamika dużych prędkości
Koordynator przedmiotu:
dr inż. Zbigniew Nosal
Status przedmiotu:
Obowiązkowy
Poziom kształcenia:
Studia II stopnia
Program:
Lotnictwo i Kosmonautyka
Grupa przedmiotów:
Specjalnościowe
Kod przedmiotu:
1130-LKKOS-MSP-2001
Semestr nominalny:
2 / rok ak. 2021/2022
Liczba punktów ECTS:
2
Liczba godzin pracy studenta związanych z osiągnięciem efektów uczenia się:
60
Liczba punktów ECTS na zajęciach wymagających bezpośredniego udziału nauczycieli akademickich:
1.2
Język prowadzenia zajęć:
polski
Liczba punktów ECTS, którą student uzyskuje w ramach zajęć o charakterze praktycznym:
1.4
Formy zajęć i ich wymiar w semestrze:
  • Wykład15h
  • Ćwiczenia0h
  • Laboratorium15h
  • Projekt0h
  • Lekcje komputerowe0h
Wymagania wstępne:
Podstawowy kurs mechaniki płynów, dynamiki gazów oraz aerodynamiki
Limit liczby studentów:
48 wykład, 12 grupy laboratoryjne
Cel przedmiotu:
Omówienie podstawowych zjawisk przepływowych w zakresie prędkości transonicznym, naddźwiękowym i hipersonicznym; ich wpływ na charakterystyki aerodynamiczne opływanych ciał; analiza podstawowych modeli matematycznych opisujących te przepływy i wybrane metody ich rozwiązania, symulacja eksperymentalna niektórych zjawisk przepływowych, ich analiza i porównanie z rozwiązaniami prostych modeli matematycznych
Treści kształcenia:
Wykład: Modele matematyczne opisujące opływ ciał wysmukłych (założenia upraszczające). Charakterystyki aerodynamiczne ciał wysmukłych w pełnym zakresie prędkości. Omówienie podstawowych zjawisk przepływowych istotnych dla przepływów nieściśliwych, poddźwiękowych, transonicznych, naddźwiękowych i hipersonicznych. Pogłębiona analiza przepływów naddźwiękowych i hipersonicznych: opis matematyczny, fale uderzeniowe, własności gazów rozrzedzonych i w wysokich temperaturach, podstawowe metody obliczeniowe. Naddźwiękowe przepływy wewnętrzne. Stabilizacja aerodynamiczna Laboratorium: Metody pomiarowe w aerodynamice dużych prędkości; Badanie modelu rakiety w tunelu małych prędkości; Badanie transonicznego opływu ciał wysmukłych; Badanie przepływów wewnętrznych (dyfuzory typu Pitot i z ciałem centralnym); Symulacje przepływów super i hipersonicznych (wykorzystanie pakietu komercyjnego).
Metody oceny:
• Sprawozdanie z każdego ćwiczenia laboratoryjnego dla grupy oraz ocena indywidualna dla każdego studenta na postawie kartkówki po akceptacji sprawozdania (30% oceny końcowej) • Egzamin pisemny 70% oceny końcowej
Egzamin:
tak
Literatura:
• H.Schlichting , “Aerodynamics of the Airplane” McGraw-Hill; • J.Bertin, Prentice Hall, “Aerodynamics for Engineers” 2013; • P.A.Henne, “Applied Computational Aerodynamics”, Progress in Astronautics and Aeronautics 1990; • J.Seddon,; E.L.Goldsmith , “Intake Aerodynamics”, AIAA Education Series 1999; • W.L.Hankey, “Re-Entry Aerodynamics” AIAA Education Series 1988;
Witryna www przedmiotu:
Uwagi:
-

Efekty uczenia się