- Nazwa przedmiotu:
- Zintegrowane planowanie miast (polityka przestrzenna)
- Koordynator przedmiotu:
- dr hab. inż. arch. Krystyna Solarek, profesor uczelni
- Status przedmiotu:
- Obowiązkowy
- Poziom kształcenia:
- Studia II stopnia
- Program:
- Architektura
- Grupa przedmiotów:
- obowiązkowy
- Kod przedmiotu:
- 10PU
- Semestr nominalny:
- 10 / rok ak. 2020/2021
- Liczba punktów ECTS:
- 4
- Liczba godzin pracy studenta związanych z osiągnięciem efektów uczenia się:
- 30
- Liczba punktów ECTS na zajęciach wymagających bezpośredniego udziału nauczycieli akademickich:
- -
- Język prowadzenia zajęć:
- polski
- Liczba punktów ECTS, którą student uzyskuje w ramach zajęć o charakterze praktycznym:
- -
- Formy zajęć i ich wymiar w semestrze:
-
- Wykład0h
- Ćwiczenia0h
- Laboratorium0h
- Projekt90h
- Lekcje komputerowe0h
- Wymagania wstępne:
- konieczność zaliczenia przedmiotów należących do bloków projektowych na semestrach: 1 - 9, w szczególności projektów urbanistycznych i ruralistycznych 03PU, 04PW, 05PU, 07PU.
- Limit liczby studentów:
- -
- Cel przedmiotu:
- Poznanie sposobów analizy uwarunkowań i wytyczania kierunków rozwoju miejskich struktur funkcjonalno-przestrzennych (o skali ogólnomiejskiej i regionalnej), w powiązaniu z priorytetami polityki przestrzennej miasta/gminy, odpowiadającymi współczesnym postulatom urbanistyki i oczekiwaniom społecznym. Kształcenie umiejętności przeprowadzenia wszechstronnych analiz uwarunkowań rozwojowych i określenia na ich podstawie lokalnych kierunków i zasad zagospodarowania przestrzennego, mających na celu harmonijne przekształcenie złożonych struktur przestrzennych – ulepszenie istniejących i wykreowanie nowych. Zrozumienie związków między opracowaniami planistycznymi różnej skali i rangi oraz wpływu polityki miejskiej na przestrzeń.
- Treści kształcenia:
- Ćwiczenia projektowe /60 godz./
Przekazanie niezbędnej wiedzy dotyczącej warsztatu urbanistycznego i planistycznego: wiedzy o procesach urbanizacyjnych oraz o możliwościach ich kontroli oraz o przepisach prawnych, zasadach interpretacji i tworzenia zapisów planistycznych. Uwrażliwienie na konieczność uwzględnienia kontekstu miejsca – uwarunkowań funkcjonalno-przestrzennych, przyrodniczych, kulturowych, społecznych, prawnych i infrastrukturalnych oraz nauczenie technik analizy tych uwarunkowań. Dla terenu opracowania przeprowadzona zostanie wielokryterialna analiza możliwości zastosowania rozwiązań poprawiających strukturę przestrzenną obszaru i korzystnie wpływających na jakość życia mieszkańców, efektywność zagospodarowania i równowagę przyrodniczą, z zastosowaniem dostępnych narzędzi planistycznych i technik.
Projekt planistyczny składa się z następujących trzech etapów pracy:
analizy uwarunkowań istniejącej struktury miejskiej: formy i funkcji zainwestowania, środowiska przyrodniczego i kulturowego, układu przestrzeni publicznych oraz systemów transportowych i technicznych;
waloryzacji i oceny wyników prac wstępnych, zakończonej wnioskami i wytycznymi do projektu, przedstawionymi w formie graficznej i opisowej;
projektu kierunków rozwoju prezentującego główne zasady polityki przestrzennej dla danego obszaru oraz jego powiązań z otoczeniem, w tym: wstępnych koncepcji przestrzennych, tj. szkicowych modeli ideowych zagospodarowania terenu przedstawiających strukturę przestrzenną całego obszaru opracowania, powiązania z otoczeniem oraz schematy problemowe, dotyczące podsystemów funkcjonalno-morfologicznych, transportu i zieleni, sieci przestrzeni publicznych; oraz opracowania prezentującego wybrany problem wiodący lub szczególnie istotny dla opracowywanego obszaru.
Właściwą skalą opracowania jest skala 1:10 000-1:20 000, a dla fragmentów wymagających uszczegółowienia - skala 1:5 000, dobrana w uzgodnieniu z prowadzącymi zależnie od wybranego obszaru.
- Metody oceny:
- wystawa i ocena projektu
- Egzamin:
- nie
- Literatura:
- Literatura podstawowa
• Chmielewski J.M., 2010, Teoria urbanistyki w projektowaniu i planowaniu miast, Oficyna Wydawnicza PW, Warszawa.
• Filip A., 2018, Wielkie plany w rękach obywateli. Na koalicyjnym szlaku, Fundacja Nowej Kultury Bęc Zmiana, Warszawa
• Gzell S., 2015: Wykłady o współczesnej urbanistyce (with English suplement on Contemporary Town Planning), Oficyna Wydawnicza Politechniki Warszawskiej, Warszawa,
• Jędraszko A., 2008, Gospodarka przestrzenna w Polsce wobec standardów europejskich, Urbanista, Warszawa.
• Kłosek-Kozłowska D., 2007, Ochrona dziedzictwa miast a urbanistyka, Wydawnictwo Politechniki Warszawskiej, Warszawa.
• Lorens P. (red.),2015, Problem suburbanizacji, „Biblioteka Urbanisty”, 7, Urbanista, Warszawa.
• Majda T., Mironowicz I. (red.), 2017, Manifesty urbanistyczne, TUP, Warszawa,
• Majewska A., 2011, Osiedla planowane w strefie podmiejskiej Warszawy, w: Kwartalnik Architektury i Urbanistyki, vol. 56, nr 4, 2011, ss. 90-100
• Mirecka M., 2019, Planowanie przestrzenne jako narzędzie ochrony wartości przyrodniczych na przykładzie Kampinoskiego Parku Narodowego, Oficyna Wydawnicza Politechniki Warszawskiej, Warszawa.
• Mironowicz I., 2016, Modele transformacji miast, Oficyna Wydawnicza Politechniki Wrocławskiej, Wrocław.
• Ossowicz T., Zipser T., (red.), 2006, Urbanistyka w działaniu. Teoria i praktyka. Materiały II Kongresu Urbanistyki Polskiej, Urbanista, Warszawa.
• Solarek K., 2013, Struktura przestrzenna strefy podmiejskiej Warszawy. Determinanty współczesnych przekształceń, Oficyna Wydawnicza Politechniki Warszawskiej, Warszawa.
• Solarek K., 2017, Miasto dostępne jako jedno z wyzwań zintegrowanego planowania, Studia KPZK PAN.
• Solarek K., Ryńska E. D., Mirecka M., 2016, Architektura i urbanistyka w zrównoważonym gospodarowaniu wodami, Oficyna Wydawnicza Politechniki Warszawskiej, Warszawa.
Literatura uzupełniająca
• Adamczewska-Wejchert H., 1985, Kształtowanie zespołów mieszkaniowych. Wybrane współczesne tendencje europejskie. Arkady, Warszawa.
• Chmielewski J., Syrkus S., 1934, Warszawa funkcjonalna, TUP, Warszawa.
• Cichy-Pazder E., Markowski T. (red.), 2009, Nowa Urbanistyka – Nowa Jakość Życia, „Biblioteka Urbanisty”, 14, Urbanista, Warszawa.
• Czarnecki W., 1960, Planowanie miast i osiedli, PWN, Warszawa-Poznań.
• Domaradzki K., 2016: Przestrzeń Warszawy. Tożsamość miasta a urbanistyka, Muzeum Powstania Warszawskiego, Warszawa.
• Dunham-Jones E., Williamson J., 2011, Retrofitting suburbia, John Wiley Sons, Inc., New Jersey.
• Gawlikowski A., 1991, Ulica w strukturze miasta, Wydawnictwo Politechniki Warszawskiej, Warszawa.
• Gehl J., 2014, Miasta dla ludzi, Wydawnictwo RAM, Kraków.
• Graham W., 2016, Miasta wyśnione, Wyd. Karakter, Kraków.
• Gzell S., 2010, Reurbanizacja; Uwarunkowania, Urbanistyka, Międzyuczelniane Zeszyty Naukowe, Urbanista, Warszawa,
• Gzell S., 2004, Miasto w mieście – zakres pojęcia. „Urbanista” 10/2004.
• Gzell S., Fenomen małomiejskości, Akapit-DTP, Warszawa 1996.
• Harvey D., 2012, Bunt miast, Fundacja Bęc Zmiana, Warszawa,
• Jałowiecki B., Szczepański Marek S., 2010, Miasto i przestrzeń w perspektywie socjologicznej, Wydawnictwo Naukowe Scholar, Warszawa.
• Jędraszko A., 2005, Zagospodarowanie przestrzenne w Polsce – drogi i bezdroża regulacji ustawowych, Wydawnictwo Platan, Warszawa.
• Kostof S., 2001, The City Shaped. Urban Patterns and Meanings Through History, Thames & Hudson Ltd., Londyn.
• Krier L., 2011, Architektura wspólnoty, Wyd. Słowo/Obraz Terytoria, Gdańsk.
• Lynch K., 2011: Obraz miasta, Archivolta, Kraków.
• Mirecka M., Prawne aspekty ochrony wartości przyrodniczych w planowaniu przestrzennym, Kwartalnik Architektury i Urbanistyki, PAN, Warszawa IV/2011.
• Montgomery Ch., 2015, Miasto szczęśliwe. Jaka zmienić nasze życie zmieniając nasze miasta, Wysoki Zamek, Kraków.
• Ostrowski W., 2001, Wprowadzenie do historii budowy miast, Ludzie i środowisko, Oficyna Wydawnicza Politechniki Warszawskiej, Warszawa.
• Pluta K., 2014: Przestrzenie publiczne miast europejskich, Oficyna Wydawnicza Politechniki Warszawskiej, Warszawa.
• Solarek K., 2019: Urban Design in Town Planning. Current Issues and Dilemmas from Polish and European Perspective, Oficyna Wydawnicza Politechniki Warszawskiej, Warszawa.
• Solarek K., Współczesne koncepcje rozwoju miasta, Kwartalnik Architektury i Urbanistyki, PAN, Warszawa IV/2011.
• Szmelter A., 2019, Początki urbanistyki współczesnej. Doświadczenia zagraniczne a środowisko warszawskich urbanistów przełomu XIX i XX w., Oficyna Wydawnicza Politechniki Warszawskiej, Warszawa.
• Szmidt B., 1999, Ład przestrzeni, Warszawa.
• Szulczewska B., 2018, Zielona infrastruktura czy koniec historii?, Studia KPZK, t. 189
• Tołwiński T., 1948: Urbanistyka, tom I, Budowa miast w przeszłości, Wydawnictwo Ministerstwa Odbudowy, Warszawa,
• Wallis A., 1977, Miasto i przestrzeń, PWN, Warszawa.
• Wejchert K., 1989: Elementy Kompozycji Urbanistycznej, Arkady, Warszawa,
• Wejchert K., Miasteczko polskie jako zagadnienie urbanistyczne, Wydawnictwo Ministerstwa Odbudowy, Warszawa 1947.
• Zuziak Z., 2008, O tożsamości urbanistyki, Wydawnictwo Politechniki Krakowskiej, Kraków.
Ustawy i rozporządzenia
• Ustawa z dnia 21 marca 1985 r. o drogach publicznych
• Ustawa z dnia 7 lipca 1994 r. – Prawo budowlane
• Ustawa z dnia 27 marca 2003 r. o planowaniu i zagospodarowaniu przestrzennym
• Ustawa z dnia 9 października 2015 r. o rewitalizacji
• Ustawa z dnia 5 lipca 2018 r. o ułatwieniach w przygotowaniu i realizacji inwestycji mieszkaniowych oraz inwestycji towarzyszących
- Witryna www przedmiotu:
- -
- Uwagi:
- -
Efekty uczenia się