Nazwa przedmiotu:
Komputerowe metody symulacji
Koordynator przedmiotu:
dr inż. Krzysztof Zberecki, adiunkt, krzysztof.zberecki@pw.edu.pl
Status przedmiotu:
Obowiązkowy
Poziom kształcenia:
Studia I stopnia
Program:
Fizyka Techniczna
Grupa przedmiotów:
Obowiązkowe
Kod przedmiotu:
1050-FT000-ISP-7KMS
Semestr nominalny:
7 / rok ak. 2020/2021
Liczba punktów ECTS:
4
Liczba godzin pracy studenta związanych z osiągnięciem efektów uczenia się:
1. godziny kontaktowe – 66 h; w tym a) obecność na wykładach – 30 h b) obecność na ćwiczeniach/laboratoriach – 30 h c) obecność na egzaminie – 2 h d) uczestniczenie w konsultacjach – 4 h 2. praca własna studenta – 34 h; w tym a) przygotowanie do ćwiczeń i do kolokwiów – 14 h b) zapoznanie się z literaturą – 10 h c) przygotowanie do egzaminu – 10 h Razem w semestrze 100 h, co odpowiada 4 pkt. ECTS
Liczba punktów ECTS na zajęciach wymagających bezpośredniego udziału nauczycieli akademickich:
1. obecność na wykładach – 30 h 2. obecność na ćwiczeniach – 0 h 3. obecność na laboratoriach – 30 h 4. obecność na egzaminie – 4 h 5. uczestniczenie w konsultacjach – 4 h Razem w semestrze 68 h, co odpowiada 3 pkt. ECTS
Język prowadzenia zajęć:
polski
Liczba punktów ECTS, którą student uzyskuje w ramach zajęć o charakterze praktycznym:
1. zajęcia laboratoryjne – 30 h 2. opracowanie sprawozdań z laboratorium – 10 h 3. zajęcia projektowe – 0 h 4. przygotowanie projektów – 0 h Razem w semestrze 40 h, co odpowiada 2 pkt. ECTS
Formy zajęć i ich wymiar w semestrze:
  • Wykład30h
  • Ćwiczenia0h
  • Laboratorium30h
  • Projekt0h
  • Lekcje komputerowe0h
Wymagania wstępne:
brak
Limit liczby studentów:
-
Cel przedmiotu:
Nabycie umiejętności pozwalających na opracowanie i zaimplementowanie symulacji komputerowej modelu układu/zjawiska fizycznego.
Treści kształcenia:
Przedmiot składa się z wykładu i zajęć laboratoryjnych. Celem zajęć jest przyswojenie wiedzy nt. podstawowych metod symulacji komputerowych układów fizycznych oraz wykorzystanie tej wiedzy w praktyce. 1. Wykład będzie dotyczył zagadnień klasycznych oraz kwantowych. W części klasycznej przedstawiona zostanie metoda dynamiki molekularnej dla różnych zespołów statystycznych oraz metoda Monte Carlo. W części drugiej przedstawione zostaną podstawowe metody pozwalające przeprowadzać symulacje komputerowe dla kwantowych układów oddziałujących na przykładzie układów molekularnych. 2. Celem laboratorium jest praktyczne użycie uzyskanej na wykładzie wiedzy. Treścią zajęć będzie implementacja (w wybranym języku programowania) metody dynamiki molekularnej dla zadanego układu klasycznego oraz implementacja algorytmu rozwiązywania równania Schroedingera zależnego od czasu. Otrzymane w ten sposób wyniki zostaną zanalizowane i zinterpretowane.
Metody oceny:
Zaliczenie laboratorium, zaliczenie kolokwium końcowego.
Egzamin:
tak
Literatura:
1. D. Heerman, Symulacje komputerowe w fizyce 2. R. Thijssen, Computational physics 3. W. Kołos, Chemia kwantowa
Witryna www przedmiotu:
-
Uwagi:

Efekty uczenia się