Drukuj Eksport do pliku (MS Word)
Nazwa przedmiotu:
Zaawansowane materiały i nanomateriały węglowe
Koordynator przedmiotu:
prof. dr hab. inż. A.Proń
Status przedmiotu:
Obowiązkowy
Poziom kształcenia:
Studia II stopnia
Program:
Technologia Chemiczna
Grupa przedmiotów:
Obowiązkowe
Kod przedmiotu:
Semestr nominalny:
2 / rok ak. 2019/2020
Liczba punktów ECTS:
1
Liczba godzin pracy studenta związanych z osiągnięciem efektów uczenia się:
1. godziny kontaktowe 15h, w tym: a) obecność na wykładach – 15h, 2. zapoznanie się ze wskazaną literaturą – 5h 3. przygotowanie do zaliczenia i obecność na zaliczeniu – 5h Razem nakład pracy studenta: 15h + 5h + 5h = 25h, co odpowiada 1 punktowi ECTS.
Liczba punktów ECTS na zajęciach wymagających bezpośredniego udziału nauczycieli akademickich:
1. obecność na wykładach – 15h, Razem: 15h, co odpowiada 1 punktowi ECTS.
Język prowadzenia zajęć:
polski
Liczba punktów ECTS, którą student uzyskuje w ramach zajęć o charakterze praktycznym:
Planowane zajęcia nie mają charakteru praktycznego (0 punktów ECTS).
Formy zajęć i ich wymiar w semestrze:
  • Wykład15h
  • Ćwiczenia0h
  • Laboratorium0h
  • Projekt0h
  • Lekcje komputerowe0h
Wymagania wstępne:
-
Limit liczby studentów:
-
Cel przedmiotu:
Celem wykładu jest zapoznanie z zagadnieniami tlenku grafenu, jego budowy, syntezy, charakteryzacji i funkcjonalizacji. Dodatkowo przedstawione zostaną zagadnienia dotyczące materiałów kompozytowych opartych na grafenie, nanorurek węglowych (synteza, właściwości, charakteryzacja i zastosowanie.
Treści kształcenia:
1. Formy polimorficzne wegla. 2. Grafit i związki interkalacyjne grafitu - preparatyka, identyfikacja stadium interkalacji właściwości spektroskopowe i transportu elektrycznego, zastosowanie. 3. Grafen, badania mikroskopowe (STM), spektroskopowe (Raman, XPS), transportu elektrycznego 4. Metody otrzymywania (eksfoliacja mechaniczna, epitaksja na podłoży SiC, redukcja tlenku grafenu, synteza organiczna) 4. Funkcjonalizacja kowalencyjna i niekowalencyjna grafenu. Zastosowania grafenu w elektronice organicznej, konwersji energii (superkondensatory) i naukach biomedycznych (sensory) 5. Materiały kompozytowe zawierające grafen. 6. Nanorurki węglowe (jednościenne i wielościenne), podstawowe pojęcia, wskaźniki chiralności, diagram Kataury 7. Metody otrzymywania jedno- i wielościennych nanorurek węglowych 8. Agregacje nanorurek. 9. Metody kontroli długości nanorurek 10. Badania spektroskopowe nanururek (spektroskopia elektronowa, Ramana i XPS) 11. Kowalencyjna i niekowalencyjna funkcjonalizacja nanorurek 12, Zastosowanie nanorurek w elektronice i naukach biomedycznych. 13. Kompozyty nanorurek z polimerami konwencjonalnymi - pojęcie perkolacji, właściwości elektryczne i mechaniczne.
Metody oceny:
Zaliczenie przedmiotu na podstawie zdanego kolokwium
Egzamin:
nie
Literatura:
-
Witryna www przedmiotu:
ch.pw.edu.pl
Uwagi:
-

Efekty uczenia się