- Nazwa przedmiotu:
  - Fizyka sieci złożonych
 
    - Koordynator przedmiotu:
  - dr inż. Agata Fronczak
 
    - Status przedmiotu:
  - Obowiązkowy
 
    - Poziom kształcenia:
  - Studia II stopnia
 
    - Program:
  - Fizyka Techniczna
 
    - Grupa przedmiotów:
  - Obowiązkowe
 
    - Kod przedmiotu:
  
    - Semestr nominalny:
  - 2 / rok ak. 2016/2017
 
    - Liczba punktów ECTS:
  - 3
 
    - Liczba godzin pracy studenta związanych z osiągnięciem efektów uczenia się:
  
    - Liczba punktów ECTS na zajęciach wymagających bezpośredniego udziału nauczycieli akademickich:
  
    - Język prowadzenia zajęć:
  - polski
 
    - Liczba punktów ECTS, którą student uzyskuje w ramach zajęć o charakterze praktycznym:
  
    - Formy zajęć i ich wymiar w semestrze:
 
        - 
            
                - Wykład30h
 
                - Ćwiczenia0h
 
                - Laboratorium0h
 
                - Projekt0h
 
                - Lekcje komputerowe0h
 
            
         
    - Wymagania wstępne:
  - Przedmioty, które należy zaliczyć wcześniej: Fizyka statystyczna i termodynamika (wymagane)
Inne umiejętności: Umiejętność programowania w języku C++ lub Java (pożądane)
 
    - Limit liczby studentów:
  
    - Cel przedmiotu:
  - Celem przedmiotu jest zapoznanie studenta z podstawowymi zagadnieniami nauki o sieciach złożonych. Podczas wykładu student zapoznaje się z: elementami teorii grafów, teorii przemian fazowych, metodami równowagowej i nierównowagowej fizyki statystycznej, metodami symulacji Monte-Carlo i uczy się, jak wykorzystać te narzędzia do analizy rzeczywistych układów złożonych. 
 
    - Treści kształcenia:
  - I. Wstęp. Złożoność oddziaływań i zjawisk we współczesnym świecie. Uniwersalność modeli sieciowych. Wyjaśnienie pojęcia „bezskalowość”. Matematyka praw potęgowych. 
II. Przykłady i własności sieci rzeczywistych. Elementy teorii grafów i podstawowe pojęcia nauki o sieciach złożonych (rozkład stopni wierzchołków, współczynnik gronowania, efekt małych światów, miary centralności, korelacje w sieciach, modularność).
III. Klasyfikacja i podstawowe modele sieci złożonych. Sieci ewoluujące (metoda czasu ciągłego i równania Master dla rozkładu stopni wierzchołków). Preferencyjne dołączanie węzłów w sieciach rzeczywistych (model kopiujący i efekty starzenia się węzłów). Klasyczne grafy przypadkowe. Sieci przypadkowe o zadanych własnościach (o zadanym hamiltonianie). Zasada maksymalnej entropii w zastosowaniu do sieci złożonych. Symulacje Monte Carlo modeli sieciowych.
IV. Prawa skalowania w sieciach rzeczywistych. Idea skalowania w fizyce przemian fazowych. Skalowanie allometryczne we fraktalnych sieciach dystrybucyjnych. Czwarty wymiar życia układu krwionośnego ssaków. Pojęcie wymiaru sieci. Różne definicje wymiarów: wymiar topologiczny, pudełkowy, rozprzestrzeniania. Nieskończony wymiar rozprzestrzeniania sieci rzeczywistych i wynikające z niego prawa skalowania odległości. Skalowanie fluktuacji Taylora w dynamice sieci rzeczywistych
V. Odporność sieci bezskalowych na przypadkowe błędy węzłów i wrażliwość tych układów na celowe ataki. Perkolacja w sieciach złożonych. Przykłady układów perkolacyjnych w fizyce i innych naukach przyrodniczych. Perkolacja jako przykład statycznej przemiany fazowej drugiego rodzaju. Idea wykładników krytycznych. Próg perkolacji w sieciach przypadkowych. Modelowanie odporności sieci na przypadkowe błędy i celowe ataki. Problem odporności sieci genetycznych na mutacje, przykład nowotworów i genu p53. Problem wrażliwości Internetu na celowe ataki cyberterrorystów. 
VI. Rozprzestrzenianie się epidemii w sieciach złożonych. Rozprzestrzenianie się epidemii jako przykład dynamicznej przemiany fazowej (podstawowe modele epidemiologiczne: SIS, SIR, SEIR). Wyznaczenie progu epidemii w sieciach regularnych i bezskalowych. Specyfika rozprzestrzeniania się chorób przenoszonych drogą płciową, przykład AIDS.
VII. Model Kaufmanna funkcjonowania sieci genetycznej. Podstawowe wiadomości nt. automatów komórkowych. Równoważność automatów probabilistycznych i modeli spoinowych. Idea Kauffmana funkcjonowania życia na krawędzi chaosu.
 
    - Metody oceny:
  - Ocena na podstawie dwóch kolokwiów (w połowie i na koniec semestru).
 
    - Egzamin:
  
    - Literatura:
  - 1. A. Fronczak, P. Fronczak, Sieci złożone: od fizyki do Internetu, Wydawnictwo Naukowe PWN, 2009.
2. S. N. Dorogovtsev, J. F. F. Mendes, Evolution of networks: from biological nets to the Internet and WWW, Oxford University Press, 2003. 
3. Materiały zamieszczone na stronie przedmiotu: www.if.pw.edu.pl/~agatka/
 
    - Witryna www przedmiotu:
  
    - Uwagi:
  
    Efekty uczenia się