Drukuj Eksport do pliku (MS Word)
Nazwa przedmiotu:
Mechanika konstrukcji II
Koordynator przedmiotu:
Sławomir Czarnecki, dr inż.; Zofia Kozyra, dr. inż.
Status przedmiotu:
Obowiązkowy
Poziom kształcenia:
Studia I stopnia
Program:
Budownictwo
Grupa przedmiotów:
Obowiązkowe
Kod przedmiotu:
MECHK2
Semestr nominalny:
6 / rok ak. 2016/2017
Liczba punktów ECTS:
5
Liczba godzin pracy studenta związanych z osiągnięciem efektów uczenia się:
ćwiczenia audytoryjne: 20, ćwiczenia projektowe:20, przygotowanie do ćwiczeń: 15, zapoznanie się z literaturą: 10, przygotowanie 3 prac domowych, konsultacje: 35, przygotowanie do egzaminu:, obecność na egzaminie: 20, RAZEM: 120 godz = 5 ECTS
Liczba punktów ECTS na zajęciach wymagających bezpośredniego udziału nauczycieli akademickich:
ćwiczenia audytoryjne: 20, ćwiczenia projektowe: 20, konsultacje 8, egzamin 2, RAZEM 50h = 2 ECTS
Język prowadzenia zajęć:
polski
Liczba punktów ECTS, którą student uzyskuje w ramach zajęć o charakterze praktycznym:
ćwiczenia audytoryjne: 20, ćwiczenia projektowe: 20, przygotowanie do ćwiczeń: 15, przygotowanie 3 prac domowych: 35, RAZEM: 80 godz= 3 ECTS
Formy zajęć i ich wymiar w semestrze:
  • Wykład0h
  • Ćwiczenia300h
  • Laboratorium0h
  • Projekt300h
  • Lekcje komputerowe0h
Wymagania wstępne:
Znajomość zagadnień przedstawionych w ramach przedmiotu MK1. Warunkiem uzyskania wpisu oceny z ćwiczeń jest uprzednie zaliczenie ćwiczeń z przedmiotu MK 1. Warunkiem przystąpienia do egzaminu pisemnego z MK 2 jest posiadanie wpisu pozytywnej oceny z ćwiczeń z MK 2.
Limit liczby studentów:
100
Cel przedmiotu:
Nabycie umiejętności rozwiązywania zadań, metodą przemieszczeń, dowolnych, płaskich układów prętowych w zakresie statyki, stateczności i dynamiki. Ocena wyników obliczeń.
Treści kształcenia:
Powtórzenie teorii prętów Bernoulli'ego. Obliczanie przemieszczeń w konstrukcjach statycznie niewyznaczalnych. Linie wpływu w ramach i belkach statycznie niewyznaczalnych- metodą sił. Metoda przemieszczeń w odniesieniu do ram płaskich o prętach niewydłużalnych. Linie wpływu metodą kinematyczną. Metoda przemieszczeń przy uwzględnieniu dużych sił osiowych. Wyznaczanie siły krytycznej. Zagadnienie własne w odniesieniu do belek i prostych ram o rozłożonej masie. Zagadnienie własne w przypadku układów z masami skupionymi. Wyznaczanie drgań w prostych układach przy wymuszeniu harmonicznym.
Metody oceny:
Kolokwia: Kolokwia 1, 2 - wyznaczania sił wewnętrznych w konstrukcjach statycznie niewyznaczalnych metodą przemieszczeń, Kol. 3 sprawdza umiejętność konstruowania linii wpływu w konstrukcjach statycznie niewyznaczalnych ; Kolokwium 4 sprawdza umiejętność rozwiązywania zadań konstrukcji zginanych z udziałem dużych sił osiowych, kolokwium 5 sprawdza umiejętność wyznaczania siły krytycznej, kol. 6 obejmuje wyznaczanie częstości drgań własnych prostych układów ramowych; kol. 7 dotyczy umiejętności wyznaczania częstości drgań własnych układów o dyskretnym rozkładzie mas. Prace projektowe: Praca 1 dotyczy wyznaczania sił wewnętrznych w ramach statycznie niewyznaczalnych metodą przemieszczeń Praca 2 dotyczy wyznaczania siły krytycznej oraz sił wewnętrznych w konstrukcjach zginanych z udziałem dużych sił osiowych. Praca 3 dotyczy wyznaczania częstości drgań własnych w konstrukcjach prętowych. Prace projektowe są sprawdzane i podlegają obronie na konsultacjach. Terminy oddania prac domowych są ustalane w pierwszym dniu zajęć. Egzamin Egzamin pisemny polega na rozwiązaniu trzech zadań w ciągu 120 min. Zaliczenie dwu zadań dopuszcza do egzaminu ustnego. Z egzaminu pisemnego można otrzymać zwolnienie pod warunkiem otrzymania bardzo dobrych ocen z kolokwiów i prac domowych. Egzamin ustny obejmuje cały materiał przedmiotu. Ocena egzaminacyjna obejmuje egzaminy pisemny i ustny. Ocena łączna jest średnią ocen zaliczenia ćwiczeń i oceny egzaminacyjnej zaokrąglaną do wartości 3, 3.5, 4, 4.5, 5.
Egzamin:
tak
Literatura:
C.Branicki, R.Ciesielski, Z.Kacprzyk, J.Kawecki, Z.Kączkowski, G.Rakowski, Mechanika Budowli. Ujęcie Komputerowe. t.1, 2, 3 Arkady, Warszawa 1991. R.Ciesielski, J.Kawecki, Cele, założenia i podstawowe narzędzia mechaniki budowli, p.1 tamże Z.Kączkowski, Podstawowe twierdzenia mechaniki budowli, p.2 tamże C.Branicki, G.Rakowski, Metoda sił, p.3 tamże C.Branicki, G.Rakowski, Metoda przemieszczeń, p.4 tamże Pierwsze wydanie tego samego dzieła: G.Rakowski, Kier.Zespołu Autorskiego, Mechanika budowli z elementami ujęcia komputerowego. Arkady Warszawa 1984. Inne książki ważne od ćwiczeń: K.Hetmański, zastosowanie Microsoft Excel w mechanice konstrukcji, Oficyna Wydawnicza PW, 2004. Z.Witkowska, M.Witkowski, Zbiór zadań z mechaniki budowli, Oficyna Wydawnicza PW, Warszawa, 1993 r. Inne dzieła: W.Nowacki, Mechanika Budowli, t. I, II, PWN, Warszawa 1965 r. Z.Dyląg, E.Krzemińska-Niemiec, F.Filip, Mechanika Budowli, t.I, t.II PWN Warszawa 1986-1989, Lewandowski R. Dynamika konstrukcji budowlanych, Wyd. Politechniki Poznańskiej, 2006, G. Dzierżanowski, W. Gilewski, K. Hetmański, T.Lewiński "Zbiór zadań z mechaniki konstrukcji prętowych. Zagadnienia statyczne.", Oficyna Wydawnicza Politechniki Warszawskiej, Warszawa 2014.
Witryna www przedmiotu:
mk.il.pw.edu.pl
Uwagi:

Efekty uczenia się

Profil ogólnoakademicki - wiedza

Efekt MECHK2W1
Zna podstawy mechaniki konstrukcji prętowych w zakresie statyki, stateczności oraz dynamiki.
Weryfikacja: egzamin pisemny i ustny
Powiązane efekty kierunkowe: K1_W04
Powiązane efekty obszarowe: T1A_W02, T1A_W03, T1A_W05, T1A_W06, T1A_W07

Profil ogólnoakademicki - umiejętności

Efekt MECHK2U1
Potrafi wyznaczać siły wewnętrzne i przemieszczenia w konstrukcjach statycznie niewyznaczalnych również zginanych z udziałem dużych sił osiowych. Potrafi wyznaczyć częstości drgań własnych prostych konstrukcji pretowych.
Weryfikacja: egzamin pisemny i ustny
Powiązane efekty kierunkowe: K1_U04, K1_U05
Powiązane efekty obszarowe: T1A_U07, T1A_U08, T1A_U15, T1A_U03, T1A_U05, T1A_U07, T1A_U13

Profil ogólnoakademicki - kompetencje społeczne

Efekt MECHK2K1
Potrafi samodzielnie wykonać postawione zadanie oraz zaprezentować uzyskane wyniki
Weryfikacja: obrona prac domowych i egzamin ustny
Powiązane efekty kierunkowe: K1_K01, K1_K02, K1_K03
Powiązane efekty obszarowe: T1A_K03, T1A_K02, T1A_K05, T1A_K07, T1A_K01, T1A_K05, T1A_K06