Drukuj Eksport do pliku (MS Word)
Nazwa przedmiotu:
Fizyka II
Koordynator przedmiotu:
dr Wojciech Gębicki
Status przedmiotu:
Obowiązkowy
Poziom kształcenia:
Studia I stopnia
Program:
Inżynieria Środowiska
Grupa przedmiotów:
Podstawowe
Kod przedmiotu:
Semestr nominalny:
2 / rok ak. 2014/2015
Liczba punktów ECTS:
5
Liczba godzin pracy studenta związanych z osiągnięciem efektów uczenia się:
Wykład 15 godz., Przygotowanie do zajęć 30 godz., Zapoznanie się z literaturą 30 godz., Przygotowanie raportów z ćwiczeń laboraryjnych 30 godz., Przygotowanie do egzaminu, obecność na egzaminie 30 godz., Cwiczenia laboratoryjne 30 godz.
Liczba punktów ECTS na zajęciach wymagających bezpośredniego udziału nauczycieli akademickich:
4
Język prowadzenia zajęć:
polski
Liczba punktów ECTS, którą student uzyskuje w ramach zajęć o charakterze praktycznym:
2
Formy zajęć i ich wymiar w semestrze:
  • Wykład15h
  • Ćwiczenia0h
  • Laboratorium30h
  • Projekt0h
  • Lekcje komputerowe0h
Wymagania wstępne:
T
Limit liczby studentów:
0
Cel przedmiotu:
Celem przedmiotu jest zapoznanie studenta ze zjawiskami i procesami fizycznymi w przyrodzie, wykształcenie umiejętności ich rozumienia i wykorzystania w technice i w życiu codziennym oraz wykształcenie umiejętności pomiaru i określania wielkości fizycznych. Student zdobywa wiedzę z zakresu elektrodynamiki i elementów optyki oraz fizyki ciała stałego i nabywa umiejętności rozwiązywania problemów w tym zakresie. Podczas ćwiczeń laboratoryjnych student nabiera umiejętności prowadzenia pomiarów fizycznych w zakresie podstaw mechaniki, termodynamiki i elektrodynamiki ze szczególnym uwzględnieniem optyki fizycznej.
Treści kształcenia:
brak brak Student wykonuje osiem ćwiczeń laboratoryjnych obejmujących całokształt zagadnień objętych programem nauczania Fizyka 1 i Fizyka 2. Ćwiczenia są tak dobrane, aby każdy ze studentów wykonał przynajmniej jedno ćwiczenie z każdego z działów fizyki klasycznej jak mechanika klasyczna, termodynamika, elektryczność i magnetyzm. Ćwiczenia są poprzedzone wykładem i kolokwium z rachunku błędów. brak
Metody oceny:
Egzamin ustny i pisemny. Ocena zintegrowana wg. algorytmu 60% ocena z egzaminu + 40% ocena z laboratorium.
Egzamin:
T
Literatura:
1. D. Halliday, R. Resnick, J. Walker – PODSTAWY FIZYKI, t. 1 – 5, PWN 2003-2004             (Przystępny i obszerny opis zjawisk fizycznych. Wiele przykładów szczegółowo             rozwiązanych, duża liczba zadań do samodzielnego rozwiązania).   2. B. M. Jaworski, A. A. Dietłaf – FIZYKA. Poradnik encyklopedyczny, PWN 2004             (Fantastycznie napisane ale bardzo zwarte przedstawienie fizyki ogólnej na wysokim poziomie.             Podręcznik idealny do powtórek dla zaawansowanego studenta)   3. H. D. Young, R. A. Friedman – UNIVERSITY PHYSICS, Pearson (np. 12th Edition)             (Najlepszy podręcznik, moim zdaniem, fizyki ogólnej w języku angielskim. Wspaniale wydany, napisany bardzo przystępnie, duża liczba        przykładów , piękny styl angielskiego)     4. I. W. Sawieliew – KURS FIZYKI, t. 1 – 3, PWN 1987-1989             (Znakomity podręcznik do samodzielnego studiowania podstaw fizyki ogólnej na wysokim poziomie).  
Witryna www przedmiotu:
w przygotowaniu
Uwagi:

Efekty uczenia się

Profil ogólnoakademicki - wiedza

Efekt W01
Znajomość fizyki klasycznej w zakresie elektryczność, magnetyzm, elementy optyki fizycznej, oraz rozumienie zagadnień objętych programem nauczania.
Weryfikacja:
Powiązane efekty kierunkowe:
Powiązane efekty obszarowe:

Profil ogólnoakademicki - umiejętności

Efekt U01
Umiejętność samodzielnego zastosowania praw fizyki w powyższym zakresie tak w dalszych studiach jak i w pracy zawodowej.
Weryfikacja:
Powiązane efekty kierunkowe:
Powiązane efekty obszarowe:

Profil ogólnoakademicki - kompetencje społeczne

Efekt K01
Kurs fizyki w powyższym zakresie ma wykreować osobę zdolną do samodzielnego rozwiązywania problemów fizycznych w zakresie określonym programem zajęć fizyka1, zdolność do samodzielnego uczenia się, a także umożliwić krytyczna ocenę napotkanych problemów profesjonalnych w zrozumieniu których znajomość fizyki jest niezbędna.
Weryfikacja:
Powiązane efekty kierunkowe:
Powiązane efekty obszarowe: