- Nazwa przedmiotu:
- Metody komputerowe w mechanice konstrukcji
- Koordynator przedmiotu:
- dr inż. Adam Dacko
- Status przedmiotu:
- Obowiązkowy
- Poziom kształcenia:
- Studia II stopnia
- Program:
- Mechanika i Budowa Maszyn
- Grupa przedmiotów:
- Specjalnościowe
- Kod przedmiotu:
- ZNS531
- Semestr nominalny:
- 3 / rok ak. 2015/2016
- Liczba punktów ECTS:
- 3
- Liczba godzin pracy studenta związanych z osiągnięciem efektów uczenia się:
- Liczba punktów ECTS na zajęciach wymagających bezpośredniego udziału nauczycieli akademickich:
- 1
- Język prowadzenia zajęć:
- polski
- Liczba punktów ECTS, którą student uzyskuje w ramach zajęć o charakterze praktycznym:
- 1,5
- Formy zajęć i ich wymiar w semestrze:
-
- Wykład15h
- Ćwiczenia0h
- Laboratorium30h
- Projekt0h
- Lekcje komputerowe0h
- Wymagania wstępne:
- Metoda elementów skończonych,
Wytrzymałość konstrukcji 1,
Wytrzymałość konstrukcji 2,
- Limit liczby studentów:
- 999
- Cel przedmiotu:
- Celem przedmiotu jest nauczenie oceny i wyboru odpowiedniej dla danego zagadnienia metody komputerowej analizy konstrukcji. Przedstawienie podstawowych i zaawansowane technik modelowania stosowanych w programach MES. Ilustracja wybranych zagadnień w wiodących programach komercyjnych MES.
Student nabywa umiejętność oceny i wyboru właściwej metody komputerowej, najodpowiedniejszej do rozwiązania problemu. Potrafi ocenić/odnieść się do cech konkretnej realizacji (programu obliczeniowego). Nabywa umiejętność określenia postępowania w rożnych programach MES.
- Treści kształcenia:
- Metody dyskretne w analizach inżynierskich.
Cechy i zastosowania MRS i MEB.
Przedstawienie podstaw MES w ujęciu siłowym, hybrydowym i przemieszczeniowym – zasadnicze różnice w funkcjonałach energii.
Wprowadzenie do dyskretyzacji w przestrzeni i czasie.
Niejawne i jawne całkowanie równań ruchu.
Charakterystyki modeli obliczeniowych, najważniejsze parametry decydujące o wymaganych zasobach komputerowych.
Środowisko graficzne.
Cechy i wybór optymalnego algorytmu rozwiązania wynikowego układu równań.
Analiza i interpretacja wyników.
Analiza błędów i techniki adaptacyjne.
Omówienie wybranych kodów komercyjnych (CAE + ABAQUS, PATRAN + NASTRAN, MENTAT + MARC, HyperMesh + RADIOSS).
- Metody oceny:
- Egzamin końcowy i zaliczenie laboratorium. Ocena końcowa = 70% kolokwium + 30% laboratorium
Praca własna: zajęcia laboratoryjne, podczas których studenci uczą się posługiwania pre/post dla różnych realizacji (Patran, Mentat, HyperMesh). Realizacja prostych testów własnych studenta.
- Egzamin:
- nie
- Literatura:
- 1. R.D. Cook: Concepts and Applications of Finite Element Analysis, 2002. J.Wiley
2. K.-J. Bathe: Finite Element Procedures, 1996, Prentice-Hall, Inc
3. Kacprzyk Z., Rakowski G.: Metoda elementów skończonych w mechanice konstrukcji, Oficyna Wyd. PW,
Dodatkowe literatura - Materiały dostarczone przez wykładowcę
- Witryna www przedmiotu:
-
- Uwagi:
Efekty uczenia się
Profil ogólnoakademicki - wiedza
- Efekt EW1
- Zna różnice pomiędzy modelami struktur - fizycznym, matematycznym, dyskretnym
Weryfikacja: kolokwium
Powiązane efekty kierunkowe:
MiBM2_W01, MiBM2_W07, MiBM2_W08
Powiązane efekty obszarowe:
T2A_W01, T2A_W07, T2A_W04, T2A_W05, T2A_W06, T2A_W07, T2A_W04, T2A_W05, T2A_W07
Profil ogólnoakademicki - umiejętności
- Efekt EU1
- Umie wybrać odpowiednią metodę komputerowej analizy konstrukcji
Weryfikacja: na podstawie wykonywanych zadań na laboratorium MES - Nastran, MARC, Ansys
Powiązane efekty kierunkowe:
MiBM2_U12, MiBM2_U13
Powiązane efekty obszarowe:
T2A_U08, T2A_U09, T2A_U10