- Nazwa przedmiotu:
- Modelowanie i badania maszyn
- Koordynator przedmiotu:
- Prof. dr hab. inż. Zbigniew Dąbrowski
- Status przedmiotu:
- Obowiązkowy
- Poziom kształcenia:
- Studia II stopnia
- Program:
- Mechanika i Budowa Maszyn
- Grupa przedmiotów:
- Obowiązkowe
- Kod przedmiotu:
- 518
- Semestr nominalny:
- 2 / rok ak. 2015/2016
- Liczba punktów ECTS:
- 6
- Liczba godzin pracy studenta związanych z osiągnięciem efektów uczenia się:
- brak
- Liczba punktów ECTS na zajęciach wymagających bezpośredniego udziału nauczycieli akademickich:
- brak
- Język prowadzenia zajęć:
- polski
- Liczba punktów ECTS, którą student uzyskuje w ramach zajęć o charakterze praktycznym:
- brak
- Formy zajęć i ich wymiar w semestrze:
-
- Wykład30h
- Ćwiczenia0h
- Laboratorium15h
- Projekt0h
- Lekcje komputerowe0h
- Wymagania wstępne:
- Podstawowe wiadomości z przedmiotów: Mechanika, Podstawy Pomiarów Wielkości Dynamicznych, Teoria Konstrukcji Maszyn.
- Limit liczby studentów:
- zgodnie z zarządzeniem Rektora
- Cel przedmiotu:
- Celem przedmiotu jest nauczenie studentów podstawowych zasad modelowania, zaplanowania i wykonania badań oraz podstaw teorii i praktyki identyfikacji późniejszej weryfikacji modeli.
- Treści kształcenia:
- 1. Pojęcia podstawowe z zakresu teorii modelowania. Modele fizyczne i matematyczne. Klasyfikacja modeli ze względu na różne kryteria
(stopień abstrakcji, rodzaj użytego opisu matematycznego itp.).
2. Kreacja wiedzy w postaci ciągu coraz dokładniejszych modeli. Dobór stopnia dokładności modelu do postawionego zadania – kryterium
poprawności modelowania. Podobieństwo dynamiczne jako podstawa tworzenia modeli fizycznych.
3. Relacja model matematyczny - obserwacja jako podstawa metodyki modelowania.
4. Eksperyment badawczy – klasyfikacja eksperymentów (bierne, czynne, bierno-czynne).
5. Podstawy teorii eksperymentu – wprowadzenie do analizy czynnikowej.
6. Wstępne sformułowanie zadania identyfikacji modelu matematycznego – proste i odwrotne zadanie identyfikacji.
7. Identyfikacja modeli liniowych.
8. Identyfikacja modeli nieliniowych – niejednoznaczność zadania odwrotnego.
9. Elementy analizy modalnej.
10. Analiza wpływu zwiększenia dokładności (szczegółowości) opisu modelowego na przykładzie wirujących układów przeniesienia
mocy cz. I
11. Analiza wpływu zwiększenia dokładności (szczegółowości) opisu modelowego na przykładzie wirujących układów przeniesienia
mocy cz. II
12. Przykłady modelowania w środowisku Matlab-Simulink cz. I – zapis modelu matematycznego, dobór narzędzi symulacji.
13. Przykłady modelowania w środowisku Matlab-Simulink cz. II – identyfikacja („dostrajanie”) modelu.
14. Wykorzystanie zidentyfikowanego modelu matematycznego jako narzędzia optymalizacji – problem wzajemnej relacji zmiennych
decyzyjnych.
- Metody oceny:
- zaliczenie, egzamin
- Egzamin:
- tak
- Literatura:
- 1.Sztuka modelowania układów dynamicznych. Foster Morrison. 2.Modele dynamiki układów fizycznych dla inżynierów. Anna Czemplik.
- Witryna www przedmiotu:
- brak
- Uwagi:
- brak
Efekty uczenia się