Drukuj Eksport do pliku (MS Word)
Nazwa przedmiotu:
Wytrzymałość materiałów
Koordynator przedmiotu:
dr inż. / Wojciech Korzybski / starszy wykładowca
Status przedmiotu:
Obowiązkowy
Poziom kształcenia:
Studia I stopnia
Program:
Mechanika i Budowa Maszyn
Grupa przedmiotów:
Obowiązkowe
Kod przedmiotu:
MN1A_04_01
Semestr nominalny:
3 / rok ak. 2015/2016
Liczba punktów ECTS:
6
Liczba godzin pracy studenta związanych z osiągnięciem efektów uczenia się:
Wykłady: liczba godzin według planu studiów - 20, zapoznanie ze wskazaną literaturą - 10, przygotowanie do egzaminu - 30, razem - 60; Ćwiczenia: liczba godzin według planu studiów - 20, zapoznanie ze wskazaną literaturą - 10, przygotowanie do zajęć - 20 h, przygotowanie do kolokwium - 40, razem - 90; Razem - 150
Liczba punktów ECTS na zajęciach wymagających bezpośredniego udziału nauczycieli akademickich:
Wykłady - 20 h; Ćwiczenia - 20 h; Razem - 40 h = 1,5 ECTS
Język prowadzenia zajęć:
polski
Liczba punktów ECTS, którą student uzyskuje w ramach zajęć o charakterze praktycznym:
0
Formy zajęć i ich wymiar w semestrze:
  • Wykład300h
  • Ćwiczenia300h
  • Laboratorium0h
  • Projekt0h
  • Lekcje komputerowe0h
Wymagania wstępne:
-
Limit liczby studentów:
Wykład: min. 15; Ćwiczenia: 20 - 30
Cel przedmiotu:
Celem przedmiotu jest uzyskanie przez studentów wiedzy z zagadnień związanych z obliczeniami wytrzymałościowymi polegającymi na określaniu stanu naprężenia i stanu odkształcenia w prostych, jak i złożonych stanach naprężeń. Zakres tematyczny zajęć praktycznych (ćwiczenia) umożliwia uzyskanie umiejętności związanych z projektowaniem i obliczaniem elementów konstrukcyjnych maszyn i urządzeń technicznych.
Treści kształcenia:
W1 - Cele i zadania przedmiotu. W2 - Powtórzenia (elementy algebry wektorów, redukcja układu sił działającego na bryłę sztywną, równowaga, obliczanie reakcji podpór). W3 - Pojęcie naprężenia, odkształcenia i przemieszczenia, związki geometryczne dla małych odkształceń (przybliżone interpretacje), naprężenia i kierunki główne, przypadki szczególne: płaski stan naprężenia (PSN), płaski stan odkształcenia (PSO), stany jednowymiarowe. W4 - Charakterystyki geometryczne przekrojów płaskich. W5 - Modele elementów konstrukcji oraz modele materiałowe (przykłady własności, próba rozciągania, idealizacje, prawo Hooke'a, przykłady wyników obliczeń MES i badań doświadczalnych). W6 - Integralne siły wewnętrzne w statycznie wyznaczalnych układach belkowych i kratownicach (wykresy na postawie definicji oraz różniczkowych równań równowagi). W7 - Analizy pól naprężenia, odkształcenia i przemieszczenia w belkach prostych i prętach – szczególne założenia, związki równoważnościowe, związki geometryczne i związki fizyczne dla przypadków: rozciągania (ściskania) prętów (zadania statycznie wyznaczalne i niewyznaczalne – przykłady formułowania równań nierozdzielności), zginania belek, zginania belek z udziałem siły poprzecznej, skręcania belek o przekrojach kołowych. C1 - C3 - Wykresy sił wewnętrznych w belkach zginanych. C4 - C5 - Momenty statyczne i momenty bezwładności pól figur płaskich. C6 - C7 - Wyznaczanie odkształceń w belkach zginanych.
Metody oceny:
Warunkiem zaliczenia przedmiotu jest: - uzyskanie pozytywnej oceny z ćwiczeń audytoryjnych (średnia arytmetyczna z pozytywnych ocen z trzech sprawdzianów z zakresu ćwiczeń audytoryjnych: 1.wykresy sił wewnętrznych w belkach zginanych, 2.momenty statyczne i momenty bezwładności pól figur płaskich, 3.wyznaczanie odkształceń w belkach zginanych.), - uzyskanie pozytywnej oceny z teorii z zakresu materiału zrealizowanego na wykładach w trakcie egzaminu. Dla każdego sprawdzianu przewidziany jest termin poprawkowy. Ocena końcowa z przedmiotu jest średnią ważoną, przy czym wagi wynoszą: ćwiczenia audytoryjne 0,6; teoria z zakresu materiału zrealizowanego na wykładach 0,4. Egzamin przeprowadzony jest w formie pisemnej i ustnej. W czasie egzaminu nie można korzystać z pomocy naukowych i notatek.
Egzamin:
tak
Literatura:
1. Brzóska Z.: Wytrzymałość materiałów, PWN, Warszawa 1979. 2. Ciszewski A. i in.: Laboratorium badania metali, Oficyna Wydawnicza Politechniki Warszawskiej, Warszawa 1995. 3. Dąbrowski Z.: Wały maszynowe, PWN, Warszawa 1999. 4. Grabowski J.: Zbiór zadań z wytrzymałości materiałów, Politechnika Warszawska, Warszawa 1994. 5. Jakliński L.: Ćwiczenia z wybranych zagadnień wytrzymałości materiałów, Oficyna Wydawnicza Politechniki Warszawskiej, Warszawa 1999. 6. Jakubowicz A., Orłoś Z.: Wytrzymałość materiałów, PWT, Warszawa 1978. 7. Polska Norma: PN-EN 10002-1+AC1, PN-ISO 1024, PN-EN 10045-1, PN-91 H-04355. 8. Rżysko J.: Statyka i wytrzymałość materiałów, PWN, Warszawa 1977. 9. Rżysko J., Rajfert T.: Zbiór zadań z wytrzymałości materiałów, Wydawnictwo Politechniki Warszawskiej, Warszawa 1973. 10. Zakrzewski M.: Wytrzymałość materiałów, Politechnika Wrocławska, Wrocław 1975. 11. Żuchowski R.: Wytrzymałość materiałów, Politechnika Wrocławska, Wrocław 1998. 12. Dyląg Z., Jakubowicz A., Orłoś Z.: Wytrzymałość materiałów, WNT, Warszawa 1997. 13. Jakubowicz A.: Wytrzymałość materiałów, WNT, Warszawa 1978. 14. Leyko J.: Mechanika ogólna. Tom I, PWN, Warszawa 1976. 15. Leyko J.: Zbiór zadań z mechaniki. Część I, PWN, Warszawa, 1971.
Witryna www przedmiotu:
-
Uwagi:
-

Efekty uczenia się

Profil ogólnoakademicki - wiedza

Efekt W01_02
Ma wiedzę z podstawowych pojęć fizyki klasycznej niezbędną do zrozumienia zagadnień związanych z treściami merytorycznymi przedmiotu oraz formułowania i rozwiązywania zadań związanych z wytrzymałością materiałów.
Weryfikacja: Pisemny egzamin opisowy (W1 - W7); Kolokwium, pisemny egzamin zadaniowy (C1 - C7).
Powiązane efekty kierunkowe: M1A_W01_02
Powiązane efekty obszarowe: T1A_W01
Efekt W03_01
Ma uporządkowaną wiedzę ogólną związaną z wytrzymałością materiałów, w tym wiedzę dotyczącą określania stanu naprężenia i stanu odkształcenia w prostych, jak i złożonych stanach naprężeń.
Weryfikacja: Pisemny egzamin opisowy (W1 - W7); Kolokwium, pisemny egzamin zadaniowy (C1 - C7).
Powiązane efekty kierunkowe: M1A_W03_01
Powiązane efekty obszarowe: T1A_W03
Efekt W04_01
Ma szczegółową wiedzę w zakresie metod obliczania sił wewnętrznych w belkach zginanych, wyznaczania momentów statycznych i momentów bezwładności pól figur płaskich i wyznaczania odkształceń w belkach zginanych.
Weryfikacja: Kolokwium, pisemny egzamin zadaniowy (C1 - C7).
Powiązane efekty kierunkowe: M1A_W04_01
Powiązane efekty obszarowe: T1A_W04

Profil ogólnoakademicki - umiejętności

Efekt U01_01
Potrafi korzystając z literatury pozyskiwać informacje dotyczące teorii związanej z wytrzymałością materiałów oraz metod obliczania sił wewnętrznych w belkach zginanych, wyznaczania momentów statycznych i momentów bezwładności pól figur płaskich i wyznaczania odkształceń w belkach zginanych.
Weryfikacja: Pisemny egzamin opisowy (W1 - W7); Kolokwium, pisemny egzamin zadaniowy (C1 - C7).
Powiązane efekty kierunkowe: M1A_U01_01
Powiązane efekty obszarowe: T1A_U01
Efekt U09_01
Potrafi wykorzystać poznane metody i modele matematyczne do obliczania sił wewnętrznych w belkach zginanych, wyznaczania momentów statycznych i momentów bezwładności pól figur płaskich i wyznaczania odkształceń w belkach zginanych.
Weryfikacja: Kolokwium, pisemny egzamin zadaniowy (C1 - C7).
Powiązane efekty kierunkowe: M1A_U09_01
Powiązane efekty obszarowe: T1A_U09
Efekt U09_03
Potrafi wykorzystać poznane zasady i metody fizyki oraz odpowiednie narzędzia matematyczne do rozwiązywania typowych zadań z wytrzymałości materiałów.
Weryfikacja: Kolokwium, pisemny egzamin zadaniowy (C1 - C7).
Powiązane efekty kierunkowe: M1A_U09_03
Powiązane efekty obszarowe: T1A_U09
Efekt U15_03
Potrafi wykorzystując metody klasyczne obliczać siły wewnętrzne w belkach zginanych, wyznaczać momenty statyczne i momenty bezwładności pól figur płaskich i wyznaczać odkształcenia w belkach zginanych.
Weryfikacja: Kolokwium, pisemny egzamin zadaniowy (C1 - C7).
Powiązane efekty kierunkowe: M1A_U15_03
Powiązane efekty obszarowe: T1A_U15