Drukuj Eksport do pliku (MS Word)
Nazwa przedmiotu:
Materiały konstrukcyjne o właściwościach hiperodkształcalnych
Koordynator przedmiotu:
prof. dr hab. inż. Jerzy Osiński
Status przedmiotu:
Obowiązkowy
Poziom kształcenia:
Studia II stopnia
Program:
Mechanika i Budowa Maszyn
Grupa przedmiotów:
Specjalnościowe
Kod przedmiotu:
525
Semestr nominalny:
1 / rok ak. 2013/2014
Liczba punktów ECTS:
2
Liczba godzin pracy studenta związanych z osiągnięciem efektów uczenia się:
brak
Liczba punktów ECTS na zajęciach wymagających bezpośredniego udziału nauczycieli akademickich:
brak
Język prowadzenia zajęć:
polski
Liczba punktów ECTS, którą student uzyskuje w ramach zajęć o charakterze praktycznym:
brak
Formy zajęć i ich wymiar w semestrze:
  • Wykład270h
  • Ćwiczenia0h
  • Laboratorium0h
  • Projekt0h
  • Lekcje komputerowe0h
Wymagania wstępne:
brak
Limit liczby studentów:
zgodnie z zarządzeniem Rektora PW
Cel przedmiotu:
Poznanie podstaw teoretycznych wymaganych do projektowania elementów maszyn o właściwościach hiperodkształcalnych z zakresu Wytrzymałości Materiałów i Metody Elementów Skończonych, . podstawy teoretyczne teorii materiałów hiperelastycznych w zakresie potrzebnym do do projektowania elementów maszyn z: elastomeru, pianek sztywnych i miękkich, podstawy teoretyczne teorii plastyczności w zakresie potrzebnym do projektowania elementów maszyn z: pianki spręzysto-plastycznej. wykonać ocenę stanu naprężeń i przemieszczeń w elemencie maszynowym o właściwościach hiperodkształcalnych z wykorzystaniem profesjonalnego systemu MES. Student po realizacji przedmiotu potrafi wykonać ocenę wykonać ocenę stanu naprężeń i przemieszczeń w elemencie maszynowym o właściwościach hiperodkształcalnych z wykorzystaniem profesjonalnego systemu MES, wyznaczyć naprężenia zredukowane i wykonać porównanie z wartościami dopuszczalnymi, przeprowadzić analizy wymagane do uzasadnienia prawidłowości otrzymanych wyników numerycznych i wykorzystania ich w praktyce projektowej.
Treści kształcenia:
Wykład: 1. Sposoby opisu właściwości materiałów o bardzo dużych odkształceniach: modele materiałów hiperelastycznych, plastyczność w przypadku dużych odkształceń. 2. Analiza zagadnień statycznych – ocena stanu naprężeń i odkształceń w elementach maszyn. 3. Wpływ temperatury na właściwości materiałów hiperodkształcalnych, ocena naprężeń termomechanicznych. 4. Nieliniowe zagadnienia dynamiczne z uwzględnieniem tłumienia. 5. Sposoby analizy zagadnień kontaktowych. 6. Analizy z wykorzystaniem systemu Metody Elementów Skończonych ABAQUS.
Metody oceny:
Prace zaliczeniowe
Egzamin:
nie
Literatura:
brak
Witryna www przedmiotu:
brak
Uwagi:
przedmiot specjalnościowy zgłaszany przez Instytut na bieżący semestr, uruchamiany wg zapisów studentów.

Efekty uczenia się