Drukuj Eksport do pliku (MS Word)
Nazwa przedmiotu:
Wprowadzenie do termomechaniki ciał odkształcalnych
Koordynator przedmiotu:
dr hab. inż. Piotr Kowalczyk
Status przedmiotu:
Obowiązkowy
Poziom kształcenia:
Studia II stopnia
Program:
Informatyka
Grupa przedmiotów:
Wspólne
Kod przedmiotu:
Semestr nominalny:
3 / rok ak. 2013/2014
Liczba punktów ECTS:
4
Liczba godzin pracy studenta związanych z osiągnięciem efektów uczenia się:
1. godziny kontaktowe – 60 h; w tym a. obecność na wykładach – 30 h b. obecność na ćwiczeniach – 30 h 2. przygotowanie do ćwiczeń – 20 h 3. zapoznanie się z literaturą – 10 h 4. konsultacje – 5 h 5. przygotowanie do egzaminu i obecność na egzaminie – 10 h Razem nakład pracy studenta 105 h = 4 pkt. ECTS
Liczba punktów ECTS na zajęciach wymagających bezpośredniego udziału nauczycieli akademickich:
1. obecność na wykładach – 30 h 2. obecność na ćwiczeniach – 30 h 3. konsultacje – 5 h Razem: 65 h, co odpowiada 2 pkt. ECTS.
Język prowadzenia zajęć:
polski
Liczba punktów ECTS, którą student uzyskuje w ramach zajęć o charakterze praktycznym:
1. obecność na ćwiczeniach – 30 h 2. przygotowanie do ćwiczeń – 20 h Razem: 50 h, co odpowiada 2 pkt. ECTS.
Formy zajęć i ich wymiar w semestrze:
  • Wykład30h
  • Ćwiczenia30h
  • Laboratorium0h
  • Projekt0h
  • Lekcje komputerowe0h
Wymagania wstępne:
brak
Limit liczby studentów:
Bez limitu
Cel przedmiotu:
Celem przedmiotu jest zapoznanie studentów z pojęciami i prawami termomechaniki ciał odkształcalnych pod kątem ich zastosowań do komputerowej symulacji ruchu i deformacji rzeczywistych obiektów (w szczególności konstrukcji inżynierskich) pod wpływem obciążeń mechanicznych i termicznych oraz obliczeń wytrzymałościowych tych obiektów. W ramach przedmiotu studenci poznają: podstawy teoretyczne analizy i algebry tensorów, metody matematyczne tensorowego opisu deformacji i stanu naprężeń w kontinuum materialnym, prawa termomechaniki kontinuum materialnego, wyrażone w postaci układu nieliniowych równań różniczkowych cząstkowych na czasoprzestrzennych polach tensorowych podstawy formułowania przybliżonych metod numerycznego rozwiązywania tych równań.
Treści kształcenia:
Wprowadzenie (podstawowe pojęcia, opis ciągły i dyskretny). Podstawy algebry i analizy tensorowej Ruch ciała, deformacja, obrót sztywny, odkształcenie Zasada zachowania masy Opis stanu naprężenia Zasady zachowania pędu, momentu pędu, energii mechanicznej Równania konstytutywne (sprężystość, lepko-sprężystość, sprężysto-plastyczność) Sformułowanie lokalne zagadnienia nieliniowej mechaniki ciała odkształcalnego Zagadnienia przewodnictwa ciepła Sprzężenia termo-mechaniczne - sformułowanie lokalne zagadnienia nieliniowej termo-mechaniki ciała odkształcalnego Zasady i sformułowania wariacyjne zagadnień termomechaniki  
Metody oceny:
Do zaliczenia udziału w zajęciach wymagany jest pozytywny wynik każdego z dwóch kolokwiów. Ocena końcowa z przedmiotu zależy od liczby punktów uzyskanych na egzaminie. Maksymalna liczba punktów (65) jest równa maksymalnej sumie punktów możliwych do uzyskania w obu kolokwiach - mogą one być zaliczone na poczet egzaminu na zasadzie „terminu zerowego”. Skala ocen w zależności od liczby punktów podana jest w tabeli poniżej.   liczba punktów p ocena 32 < p <= 39 3 (trzy) 39 < p <= 45 3.5 (trzy i pół) 45 < p <= 52 4 (cztery) 52 < p <= 58 4.5 (cztery i pół) 58 < p <= 65 5 (pięć)
Egzamin:
tak
Literatura:
Michał Kleiber – Wykłady z Komputerowych Metod Nieliniowej Termo-Mechaniki Ciał Odkształcalnych, Cz. I, wersja robocza skryptu, http://www.ippt.gov.pl/~pkowalcz/skrypt Janina Ostrowska-Maciejewska - Mechanika Ciał Odkształalnych, PWN, Warszawa, 1994 Y.C. Fung, Podstawy Mechaniki Ciała Stałego, PWN, Warszawa 1969
Witryna www przedmiotu:
brak
Uwagi:

Efekty uczenia się

Profil ogólnoakademicki - wiedza

Efekt W2_01
Zna podstawy teoretyczne analizy i algebry tensorów i ich zastosowania do opisu deformacji i stanu naprężeń w kontinuum materialnym
Weryfikacja: kolokwia, egzamin
Powiązane efekty kierunkowe: CC_W02
Powiązane efekty obszarowe:
Efekt W2_02
Zna sformułowania równań termomechaniki kontinuum materialnego i podstawy przybliżonych metod ich numerycznego rozwiązywania
Weryfikacja: kolokwia, egzamin
Powiązane efekty kierunkowe: CC_W02
Powiązane efekty obszarowe:

Profil ogólnoakademicki - umiejętności

Efekt U2_01
Potrafi biegle posługiwać się pojęciami rachunku tensorowego i interpretować je dla wielkości fizycznych pojawiających się w zagadnieniach mechaniki ciał odkształcalnych
Weryfikacja: kolokwia, egzamin
Powiązane efekty kierunkowe: CC_U06
Powiązane efekty obszarowe:
Efekt U2_02
Potrafi sformułować równania różniczkowe dla konkretnego zagadnienia termomechaniki ciał odkształcalnych i zaproponować metodę ich numerycznego rozwiązania, uwzględniającą specyfikę danego zagadnienia
Weryfikacja: kolokwia, egzamin
Powiązane efekty kierunkowe: CC_U08, CC_U13, CC_U19, CC_U23
Powiązane efekty obszarowe: , , ,
Efekt U2_03
Potrafi samodzielnie określić kierunki dalszego uczenia się
Weryfikacja: kolokwia, egzamin
Powiązane efekty kierunkowe: CC_U04
Powiązane efekty obszarowe:

Profil ogólnoakademicki - kompetencje społeczne

Efekt K2_01
Posiada zdolność do kontynuacji kształcenia oraz świadomość potrzeby samokształcenia
Weryfikacja: kolokwia, egzamin
Powiązane efekty kierunkowe: CC_K01
Powiązane efekty obszarowe:
Efekt K2_02
Potrafi myśleć i działać w sposób kreatywny, samodzielnie formułować i rozwiązywać zagadnienia zastosowań informatyki w technice
Weryfikacja: kolokwia, egzamin
Powiązane efekty kierunkowe: CC_K05
Powiązane efekty obszarowe: