Drukuj Eksport do pliku (MS Word)
Nazwa przedmiotu:
Chemia organiczna II
Koordynator przedmiotu:
dr inż. Anna Kowalkowska
Status przedmiotu:
Fakultatywny dowolnego wyboru
Poziom kształcenia:
Studia I stopnia
Program:
Biotechnologia
Grupa przedmiotów:
Obieralne
Kod przedmiotu:
brak
Semestr nominalny:
5 / rok ak. 2012/2013
Liczba punktów ECTS:
3
Liczba godzin pracy studenta związanych z osiągnięciem efektów uczenia się:
1. godziny kontaktowe 45h, w tym: a) obecność na wykładach – 30h, b) obecność na ćwiczeniach – 15h 2. przygotowanie do egzaminu i obecność na egzaminie – 30h 3. przygotowanie do ćwiczeń – 15h Razem nakład pracy studenta: 30h + 15h + 30h + 15h = 90h, co odpowiada 3 punktom ECTS.
Liczba punktów ECTS na zajęciach wymagających bezpośredniego udziału nauczycieli akademickich:
1. obecność na wykładach – 30h, 2. obecność na ćwiczeniach – 15h 3. konsultacje – 15h Razem: 30h + 15h + 15h = 60h, co odpowiada 2 punktom ECTS.
Język prowadzenia zajęć:
polski
Liczba punktów ECTS, którą student uzyskuje w ramach zajęć o charakterze praktycznym:
0
Formy zajęć i ich wymiar w semestrze:
  • Wykład30h
  • Ćwiczenia15h
  • Laboratorium0h
  • Projekt0h
  • Lekcje komputerowe0h
Wymagania wstępne:
Chemia organiczna I
Limit liczby studentów:
brak
Cel przedmiotu:
Po ukończeniu kursu student powinien: • Posiadać ogólną wiedzę teoretyczną w zakresie współczesnych metod syntezy organicznej i reaktywności związków organicznych w zależności od grupy funkcyjnej, • rozróżniać typy reaktywnych cząstek oraz reakcje biegnące z ich udziałem, • zauważać podobieństwo i analogie poszczególnych metod syntezy w zależności od typu aktywnych cząstek występujących w porównywanych reakcjach, • posiadać umiejętności pozwalające na określenie produktów podstawowych reakcji jonowych dla podanych substratów i warunków oraz zaproponowanie metody syntezy prostego związku organicznego.
Treści kształcenia:
W ramach wykładu omówiona zostaną następujące zagadnienia: Sposoby klasyfikacji reakcji w chemii organicznej. Metody syntezy poszczególnych klas związków, a podział w zależności od mechanizmu i typu reaktywnych cząstek biorących udział w reakcji. Reakcje jonowe, rodnikowe i uzgodnione. Czynniki nukleofilowe, elektrofilowe, rodniki, ylidy i karbeny. Reakcje nukleofilowe. Reakcje z udziałem anionów organicznych i nieorganicznych oraz nienaładowanych czynników nukleofilowych. Karboaniony i heteroaniony. Metody generowania, budowa, trwałość, kierunki przemian. Reakcje ze związkami alkilującymi, związkami karbonylowymi, elektrofilowymi alkenami, związkami aromatycznymi. Reakcje elektrofilowe. Kationy organiczne i nieorganiczne. Reakcje z udziałem kationów oraz nienaładowanych czasteczek elektrofilowych. Karbokationy. Metody generowania, budowa, trwałość, przegrupowania i inne kierunki przemian. Reakcje z anionami nieorganicznymi, donorami elektronów p (wolna para na heteroatomie), donorami elektronów  (alkeny, alkiny i związki aromatyczne). Karbeny i nitreny. Metody generowania, budowa, kierunki przemian. Karben, a karbenoid. Reakcje z anionami, donorami elektronów p (wolna para na heteroatomie), cykloaddycja [2+1], reakcje insercji w wiązanie C-H. Rodniki. Metody generowania, budowa, stabilność, kierunki przemian. Reakcje substytucji i przyłączania do wiązań nienasyconych. Jonorodniki. Ylidy. Ylidy azotu, siarki i fosforu. Budowa ylidów, metody generowania, stabilnośc, reaktywność. Reakcje z czynnikami elektrofilowymi – synteza alkenów, oksiranów i cyklopropanów. Przegrupowania sigmatropowe. Reakcje cykloaddycji. Mechanizmy. Cykloaddycja [2+2], [3+2], [4+2]. Całościowe spojrzenie na syntezę organiczną na podstawie przykładowych reakcji kaskadowych.
Metody oceny:
kolokwium pisemne
Egzamin:
tak
Literatura:
1. M. Mąkosza, M. Fedoryński, Podstawy syntezy organicznej, Oficyna Wydawnicza PW, Warszawa 2006. 2. J. McMurry, Chemia organiczna, PWN, Warszawa 2000. 3. R. T. Morrison, R. N. Boyd, Chemia organiczna, PWN, Warszawa 1998. 4. J. March, Chemia organiczna, WNT, Warszawa 1975.
Witryna www przedmiotu:
brak
Uwagi:
brak

Efekty uczenia się

Profil ogólnoakademicki - wiedza

Efekt W01
Zna pojęcia: nukleofile, elektrofile oraz cząstki aktywne: karboaniony, karbokationy, rodniki, ylidy, karbony; rozróżnia reakcje jonowe, w tym nukleofilowe i elektrofilowe, rodnikowe i uzgodnione – mające znaczenie w syntezie związków biologicznie czynnych
Weryfikacja: kolokwium pisemne
Powiązane efekty kierunkowe: K_W03
Powiązane efekty obszarowe: T1A_W01, T1A_W03
Efekt W02
Posiada podstawową wiedzę dotyczącą budowy i właściwości podstawowych grup funkcyjnych i ich wpływu na reaktywność związków organicznych
Weryfikacja: kolokwium pisemne
Powiązane efekty kierunkowe: K_W03
Powiązane efekty obszarowe: T1A_W01, T1A_W03

Profil ogólnoakademicki - umiejętności

Efekt U01
Potrafi zaproponować strukturę produktu tworzącego się z określonych reagentów w podanych warunkach
Weryfikacja: kolokwium pisemne
Powiązane efekty kierunkowe: K_U09, K_U13
Powiązane efekty obszarowe: T1A_U08, T1A_U08
Efekt U02
Potrafi zaplanować syntezę prostego związku organicznego z podanych lub dowolnych substratów
Weryfikacja: kolokwium pisemne
Powiązane efekty kierunkowe: K_U09, K_U13
Powiązane efekty obszarowe: T1A_U08, T1A_U08

Profil ogólnoakademicki - kompetencje społeczne

Efekt K01
Potrafi pracować samodzielnie rozwiązując proste problemy syntetyczne, rozumie potrzebę ciągłego dokształcania się
Weryfikacja: kolokwium pisemne
Powiązane efekty kierunkowe: K_K01, K_K06
Powiązane efekty obszarowe: T1A_K01,