Nazwa przedmiotu:
Optymalizacja procesowa
Koordynator przedmiotu:
prof. dr hab. inż. Zbigniew Szwast
Status przedmiotu:
Obowiązkowy
Poziom kształcenia:
Studia II stopnia
Program:
Inzynieria Chemiczna i Procesowa
Grupa przedmiotów:
Obowiązkowe
Kod przedmiotu:
brak
Semestr nominalny:
2 / rok ak. 2013/2014
Liczba punktów ECTS:
5
Liczba godzin pracy studenta związanych z osiągnięciem efektów uczenia się:
Godziny kontaktowe 60 godz., w tym: - obecność na wykładach - 30 godz. - obecność na ćw. projektowych - 25 godz. - zaliczanie projektów - 5 godz. Przygotowanie projektów - 30 godz. Przygotowanie do egzaminu i zdawanie egzaminu - 30 godz. Razem nakład pracy studenta: 120 godz. = 5 ECTS
Liczba punktów ECTS na zajęciach wymagających bezpośredniego udziału nauczycieli akademickich:
Obecność na wykładach - 30 godz. Obecność na ćw. projektowych - 25 godz. Obecność na zaliczaniu projektów - 5 godz. Razem: 60 godz. = 2 ECTS
Język prowadzenia zajęć:
polski
Liczba punktów ECTS, którą student uzyskuje w ramach zajęć o charakterze praktycznym:
Przygotowanie projektów - 30 godz. przygotowanie się do egzaminu - 30 godz. Razem 60 godz. = 3 ECTS
Formy zajęć i ich wymiar w semestrze:
  • Wykład30h
  • Ćwiczenia0h
  • Laboratorium0h
  • Projekt30h
  • Lekcje komputerowe0h
Wymagania wstępne:
Znajomość matematyki (analiza wektorowa, równania różniczkowe zwyczajne i cząstkowe oraz równania różnicowe), podstaw termodynamik i kinetyki transportu ciepła i masy oraz reakcji chemicznych.
Limit liczby studentów:
brak
Cel przedmiotu:
Celem przedmiotu jest zapoznanie studentów z teorią optymalizacji i wyrobieniem u nich umiejętności wykorzystania wybranych metod optymalizacyjnych do obliczeń procesów objętych zainteresowaniem inżynierii chemicznej oraz ekonomiki procesów.
Treści kształcenia:
Omawiane są następujące Metody optymalizacyjne: zaawansowany rachunek różniczkowy, metoda mnożników Lagrange’a, warunki Kuhna-Tuckera, programowanie dynamiczne, rachunek wariacyjny i trzy algorytmy zasady maksimum: ciągły algorytm Pontriagina, dyskretny algorytm Katza i Fana oraz dyskretny algorytm ze stałym hamiltonianem. Obliczenia optymalizacyjne prowadzone są dla procesów wymiany ciepła i masy oraz procesów reaktorowych.
Metody oceny:
egzamin ustny, ustne zaliczenie projektu
Egzamin:
tak
Literatura:
S. Sieniutycz, Optymalizacja w inżynierii procesowej, WNT, Warszawa, 1994. S. Sieniutycz, Z. Szwast, Przykłady i zadania z optymalizacji procesowej, OWPW, 1980. S. Sieniutycz, Z. Szwast, Praktyka obliczeń optymalizacyjnych, WNT, Warszawa 1982. R.S. Berry, V.A. Kazakov, S. Sieniutycz, Z. Szwast, A.M. Tsirlin, Thermodynamic Optimization of finie-Time Processes,Wiley, 2000.
Witryna www przedmiotu:
brak
Uwagi:

Efekty uczenia się

Profil ogólnoakademicki - wiedza

Efekt W_01
Ma podstawową wiedzę z zakresu optymalizacji procesowej
Weryfikacja: egzamin ustny, ustne zaliczenie projektu
Powiązane efekty kierunkowe: K_W11
Powiązane efekty obszarowe: T2A_W06

Profil ogólnoakademicki - umiejętności

Efekt U_01
Potrafi zaproponować ulepszenie i modyfikację procesu wykorzystując metody optymalizacji
Weryfikacja: egzamin ustny, ustne zaliczenie projektu
Powiązane efekty kierunkowe: K_U14
Powiązane efekty obszarowe: T2A_U16, T2A_U17

Profil ogólnoakademicki - kompetencje społeczne

Efekt K_01
Potrafi myśleć i działać w sposób kreatywny
Weryfikacja: egzamin ustny, ustne zaliczenie projektu
Powiązane efekty kierunkowe: K_K04
Powiązane efekty obszarowe: T2A_K06