Drukuj Eksport do pliku (MS Word)
Nazwa przedmiotu:
PROJEKTOWANIE ARCHITEKTONICZNE 6 ZABUDOWA UZUPEŁNIAJĄCA
Koordynator przedmiotu:
Koordynator przedmiotu: dr inż. arch. Jerzy Grochulski
Status przedmiotu:
Obowiązkowy
Poziom kształcenia:
Studia II stopnia
Program:
Architektura i Urbanistyka
Grupa przedmiotów:
PROJEKTOWANIE ARCHITEKTONICZNE
Kod przedmiotu:
Semestr nominalny:
1 / rok ak. 2012/2013
Liczba punktów ECTS:
11
Liczba godzin pracy studenta związanych z osiągnięciem efektów uczenia się:
Liczba punktów ECTS na zajęciach wymagających bezpośredniego udziału nauczycieli akademickich:
Język prowadzenia zajęć:
polski
Liczba punktów ECTS, którą student uzyskuje w ramach zajęć o charakterze praktycznym:
Formy zajęć i ich wymiar w semestrze:
  • Wykład15h
  • Ćwiczenia0h
  • Laboratorium0h
  • Projekt90h
  • Lekcje komputerowe0h
Wymagania wstępne:
-
Limit liczby studentów:
Cel przedmiotu:
Zapoznanie studentów z wiedzą z zakresu projektowania obiektów architektonicznych w zastanym miejskim kontekście przestrzennym i nauczenie ich wykonywania takich projektów na przykładzie konkretnego zadania projektowego.
Treści kształcenia:
Wykłady: Cykl wykładów towarzyszących zajęciom z projektowania składa się 7,5 dwugodzinnych prezentacji, których szczegółowa tematyka każdorazowo uzgadniana jest z prowadzącymi zajęcia projektowe na początku semestru. Ustaleniem stałym jest, by na cykl składały się zarówno zagadnienia z teorii architektury, jak i dotyczące wprost zagadnień ważnych dla projektowania budynków mających uzupełnienie istniejącej zabudowy (jako tzw. budynki plombowe lub wolnostojące uzupełnienie tkanki urbanistycznej) Stałymi tematami wykładów są: - Zastane wartości kulturowe jako determinanta kształtowania nowej formy architektonicznej - Przestrzenie publiczne miasta i relacja do nich nowoprojektowanych obiektów kubaturowych - Zagospodarowanie działki projektowanego obiektu jako kontynuacji funkcji przestrzeni publicznej - Dostępność obiektów użyteczności publicznej dla osób z dysfunkcjami egzystencjonalnymi - Forma architektoniczna obiektów użyteczności publicznej – zagadnienia ideowej podstawy kształtowania ich wyrazu architektonicznego - Nowy obiekt architektoniczny - problem bryły i pustki - Kształtowanie garaży podziemnych w zabudowie zwartej - Fundamentowanie budynków plombowych Prowadzący wykłady traktują przedstawiane prezentacje jako rozwinięcie tez opisanych w niniejszym opracowaniu w p. „Efekty kształcenia i sposób prowadzenia zajęć” - Ogólny opis przedmiotu. Zajęcia projektowe: Ćwiczenia projektowe nie mają na stałe uzgodnionego cyklu tematycznego jako sekwencji następujących po sobie analiz, lecz prowadzący dobierają kolejność omawianych zagadnień w zależności od przyjętego sposobu prowadzenia projektów, tak by w trakcie całego semestru omówione zostały wszystkie zagadnienia istotne dla projektowania budynków jako zabudowy uzupełniającej w istniejącym kontekście przestrzennym (architektonicznym i urbanistycznym) Oprócz wymienionych jako tematyka wykładów ważnym są tu szczególnie : - zagadnienie kontynuacji (bądź jej braku) wobec zastanego kontekstu kulturowego - problem właściwej dyspozycji funkcjonalnej nowoprojektowanego budynku - zagadnienie właściwego oświetlenia pomieszczeń budynku i jego rola jako obiektu przesłaniającego istniejące budynki - zagadnienia akustyki budynku w aspekcie rozwiązań materiałowych, funkcjonalnych i przestrzennych, - problem bezpiecznego użytkowania poszczególnych pomieszczeń i zespołów użytkowych - integracyjny charakter budynku (obecność w nim osób z niepełnosprawnościami) - dobór rozwiązań w zakresie infrastruktury technicznej jako gwarant sprawności użytkowej projektowanego obiektu - rozwiązania konstrukcyjno – materiałowe jako warunek sprawności użytkowej i ekonomicznej budynku - różnorodne zagadnienia szczegółowe (przestrzenne i kulturowe) wynikające ze specyfiki lokalizacji projektowanego obiektu
Metody oceny:
Ocena zdobytych kompetencji społecznych wiedzy przez stwierdzenie ich zakresu w czasie korekt i wyrażenie jej w ramach końcowej oceny projektu.
Egzamin:
Literatura:
Literatura podstawowa: Witruwiusz - O ARCHITEKTURZE KSIĄG DZIESIĘĆ, Komitet Architektury i Urbanistyki, Warszawa 1956 Żurawski J. O BUDOWIE FORMY ARCHITEKTONICZNEJ w „WYBOORZE PISM ESTETYCZNYCH”, Universitas, Kraków, 2008 Evers A. i inni - ARCHITECTURAL THEORY FROM THE RENAISSANCE TO THE PRESENT, Taschen, Köln 2006 Alexander Ch. – JĘZYK WZORCÓW, MIASTA, BUDYNKI, KONSTRUKCJA, GWP Gdańskie Wydawnictwo Psychologiczne, Gdańsk 2008 Wejchert K. - ELEMENTY KOMPOZYCJI URBANISTYCZNEJ, Arkady, Warszawa 2010 Twarowski M. – SŁOŃCE W ARCHITEKTURZE, Instytut Architektury i Urbanistyki, Arkady, Warszawa1962 Literatura uzupełniająca: Ustawa z dn. 07.07.1994 r. Prawo Budowlane Rozporządzenie Ministra Infrastruktury z dn. 12. 04.2002 r. W sprawie warunków technicznych jakim powinny odpowiadać budynki i ich usytuowanie, Warszawa 2002 USTAWA z dnia 23 lipca 2003 r. O ochronie zabytków i opiece nad zabytkami Nadolny A. - ZABUDOWA UZUPEŁNIAJĄCA JAKO ELEMENT KOMPOZYCJI MIEJSKIEGO ŚRODOWISKA ZAMIESZKANIA W PLANACH URBANISTYCZNYCH POZNANIA W DRUGIEJ POŁOWIE XX WIEKU Czasopismo Techniczne Politechniki Krakowskiej. z. 6 – Architektura z. 3-A, 2010 Kuryłowicz E. - PROJEKTOWANIE UNIWERSALNE UDOSTĘPNIANIE OTOCZENIA OSOBOM NIEPEŁNOSPRAWNYM, Centrum Badawczo-Rozwojowe Rehabilitacji Osób Niepełnosprawnych, Warszawa 1996
Witryna www przedmiotu:
Uwagi:

Efekty uczenia się