Nazwa przedmiotu:
Inżynieria Systemów Procesowych 2
Koordynator przedmiotu:
prof. dr hab. inż. Stanisław Sieniutycz
Status przedmiotu:
Obowiązkowy
Poziom kształcenia:
Studia II stopnia
Program:
Inzynieria Chemiczna i Procesowa
Grupa przedmiotów:
Obowiązkowe
Kod przedmiotu:
Semestr nominalny:
2 / rok ak. 2012/2013
Liczba punktów ECTS:
5
Liczba godzin pracy studenta związanych z osiągnięciem efektów uczenia się:
Godziny kontaktowe 15 godz; w tym:-obecność na wykładach 15 godz, obecność na ćw. projektowych i laboratoryjnych 60 godz. Przygotowanie do egzaminu i egzamin 25 godz. Razem nakład pracy studenta: 100 godz.= 5 ECTS
Liczba punktów ECTS na zajęciach wymagających bezpośredniego udziału nauczycieli akademickich:
Obecność na wykładach 15 godz., obecnosc na ćw. projektowych i laboratoryjnych 60 godz. Razem 75 godz.= 4 ECTS
Język prowadzenia zajęć:
polski
Liczba punktów ECTS, którą student uzyskuje w ramach zajęć o charakterze praktycznym:
3
Formy zajęć i ich wymiar w semestrze:
  • Wykład15h
  • Ćwiczenia0h
  • Laboratorium30h
  • Projekt30h
  • Lekcje komputerowe0h
Wymagania wstępne:
Matematyka (algebra macierzy, elementy rachunku prawdopodobieństwa i teorii grafów, metody numeryczne), termodynamika i kinetyka.
Limit liczby studentów:
Cel przedmiotu:
Nauczenie studenta myślenia systemowego charakteryzującego się holistycznym podejściem do układu złożonego oraz metodami niezależnymi od przedmiotu zastosowań. Nauczenie studenta podstaw i zastosowań inżynierii systemów do projektowania i optymalizacji złożonych układów przemysłu chemicznego.
Treści kształcenia:
1. Formy zapisu struktur systemów złożonych. 2. Tworzenie modeli matematycznych jednostek procesowych o różnych strukturach. 3. Komputerowe wspomaganie projektowania systemów. 4. Koncepcje syntezy procesowej 5. Przyklad szeregowej struktury systemu złożonego w zastosowaniu do przygotowania surowca i generowania mocy w ogniwie paliwowym 6. Optymalizacja struktury szeregowej: wariant 2-stopniowy (podejście analityczne i graficzne) 7. Optymalizacja struktury szeregowej: wariant 3-stopniowy (podejście analityczne i graficzne) 8. Optymalizacja struktury szeregowej: wariant N-stopniowy (podejście analityczne i graficzne) 7. Różne sformułowania zasady optymalnosci 8. Mnożniki Lagrange'a i redukcja wymiarowości w wybranych algorytmach programowania systemów złożonych
Metody oceny:
brak
Egzamin:
tak
Literatura:
R. Aris, Discrete Dynamic Programming, Blaisdell, New York, 1964. J.M. Douglas, Conceptual Design of Chemical Processes, Mc Graw-Hill, New York, 1988. W. Findeisen, Wielopoziomowe Układy Sterowania, PWN, Warszawa, 1974. P. Glansdorff, I. Prigogine, Thermodynamic Theory of Structure: Stability and Fluctuations, Wiley, New York, 1971. W. Kasperski, J. Kruszewski, R. Marcinkowski, Inżynieria Systemów Procesowych (cz. I: Analiza, cz. II -Synteza), OWPW, Warszawa, 2002 i 1992. S. Młynarski,. Elementy Teorii Systemów i Cybernetyki, PWN, Warszawa, 1979. W. Resnick, Process Analysis and Design for Chemical Engineers, Mc Graw-Hill, New York, 1988. S. Sieniutycz, J. Jeżowski, Energy Optimization in Process Systems, Elsevier, Dordrecht, 2009.
Witryna www przedmiotu:
Uwagi:

Efekty uczenia się

Profil praktyczny - kompetencje społeczne

Efekt Wpisz opis
Wpisz opis
Weryfikacja: Wpisz opis
Powiązane efekty kierunkowe:
Powiązane efekty obszarowe:

Profil ogólnoakademicki - wiedza

Efekt Wpisz opis
Wpisz opis
Weryfikacja: Wpisz opis
Powiązane efekty kierunkowe: K_W01, K_W04
Powiązane efekty obszarowe: T2A_W01, T2A_W02, T2A_W03

Profil ogólnoakademicki - umiejętności

Efekt Wpisz opis
Wpisz opis
Weryfikacja: Wpisz opis
Powiązane efekty kierunkowe: K_U03, K_U04, K_U14
Powiązane efekty obszarowe: T2A_U05, T2A_U07, T2A_U16, T2A_U17

Profil ogólnoakademicki - kompetencje społeczne

Efekt Wpisz opis
Wpisz opis
Weryfikacja: Wpisz opis
Powiązane efekty kierunkowe: K_K05
Powiązane efekty obszarowe: T2A_K07