Drukuj Eksport do pliku (MS Word)
Nazwa przedmiotu:
Metoda Elementów Skończonych II
Koordynator przedmiotu:
Grzegorz Krzesinski
Status przedmiotu:
Obowiązkowy
Poziom kształcenia:
Studia I stopnia
Program:
Lotnictwo i Kosmonautyka
Grupa przedmiotów:
Specjalnościowe
Kod przedmiotu:
NK479
Semestr nominalny:
7 / rok ak. 2011/2012
Liczba punktów ECTS:
2
Liczba godzin pracy studenta związanych z osiągnięciem efektów uczenia się:
Wykład - 15h Ćwiczenia laboratoryjne -15h Przygotowanie do kolokwium -15h Przygotowanie do ćwiczeń laboratoryjnych-5h
Liczba punktów ECTS na zajęciach wymagających bezpośredniego udziału nauczycieli akademickich:
1 - uczestniczenie w wykładach
Język prowadzenia zajęć:
polski
Liczba punktów ECTS, którą student uzyskuje w ramach zajęć o charakterze praktycznym:
1 - uczestniczenie w ćwiczeniach z modelowania komputerowego (laboratorium)
Formy zajęć i ich wymiar w semestrze:
  • Wykład15h
  • Ćwiczenia0h
  • Laboratorium15h
  • Projekt0h
  • Lekcje komputerowe0h
Wymagania wstępne:
Zaliczony przedmiot MES I.
Limit liczby studentów:
min. 15
Cel przedmiotu:
Przekazanie wiedzy wymaganej do zaawansowanych analiz wybranych zagadnień mechaniki konstrukcji metodą elementów skończonych.
Treści kształcenia:
Szacowanie dokładności analiz MES. Metoda elementów skończonych w zadaniach ustalonego przepływu ciepła, naprężenia cieplne. Wprowadzenie do dynamiki konstrukcji, drgania własne w MES. Utrata stateczności, obciążenia krytyczne. Problemy nieliniowe i numeryczne techniki ich rozwiązywania. Modelowanie parametryczne i optymalizacja konstrukcji. Laboratorium: analiza numeryczna trójwymiarowych zadań naprężeń cieplnych, drgań własnych, stanów sprężysto-plastycznych i naprężeń resztkowych, utraty stateczności i kontaktu ciał odkształcalnych.
Metody oceny:
Raporty z ćwiczeń laboratoryjnych, zadania domowe, kolokwia.
Egzamin:
nie
Literatura:
1. Bijak-Żochowski M., Jaworski A., Krzesiński G., Zagrajek T.: Mechanika Materiałów i Konstrukcji, Oficyna Wydawnicza Politechniki Warszawskiej, Warszawa, 2006. 2. Zagrajek T., Krzesiński G., Marek P.: Metoda elementów skończonych w mechanice konstrukcji, Oficyna Wydawnicza Politechniki Warszawskiej, Warszawa, 2006. Dodatkowe literatura: 1. Huebner K.H., Dewhirst D.L., Smith D.E., Byrom T.G.: The finite element method for engineers, J. Wiley & Sons, Inc., 2001. 2. Saeed Moaveni: Finite Element Analysis. Theory and Application with ANSYS, Paerson Ed. 2003. 3. Materiały dostarczone przez wykładowcę
Witryna www przedmiotu:
http://mel.pw.edu.pl/zwmik/ZWMiK/Dla-studentow2/Metoda-Elementow-Skonczonych-II
Uwagi:

Efekty uczenia się

Profil ogólnoakademicki - wiedza

Efekt EW1
Znajomość podstawowych modeli obliczeniowych dla analizy nieliniowych zagadnień mechaniki konstrukcji, analiz drgań własnych i utraty stateczności
Weryfikacja: Przez sprawdzian teoretyczny i praktyczne ćwiczenia z modelowania za pomocą programu Ansys
Powiązane efekty kierunkowe: LiK1_W01, LiK1_W03, LiK1_W05
Powiązane efekty obszarowe: T1A_W01, T1A_W07, T1A_W01, T1A_W02, T1A_W07, T1A_W01, T1A_W02, T1A_W07
Efekt EW2
Znajomość metod obliczeń MES ustalonych zagadnień przepływu ciepła i obliczeń naprężeń ciepnych
Weryfikacja: Sprawdzian teoretyczny (kolokwium) i ćwiczenia praktyczne w modelowaniu prostego zagadnienia naprężeń ciepnych
Powiązane efekty kierunkowe: LiK1_W01, LiK1_W03, LiK1_W05
Powiązane efekty obszarowe: T1A_W01, T1A_W07, T1A_W01, T1A_W02, T1A_W07, T1A_W01, T1A_W02, T1A_W07
Efekt EW3
Znajomość mozliwości zastosowania MES do wspomagania procesów projektowania i optymalizacji konstrukcji, a także do analiz konstrukcji kompozytowych
Weryfikacja: Sprawdzian teoretyczny (kolokwium)
Powiązane efekty kierunkowe: LiK1_W01, LiK1_W05, LiK1_W19
Powiązane efekty obszarowe: T1A_W01, T1A_W07, T1A_W01, T1A_W02, T1A_W07, T1A_W07

Profil ogólnoakademicki - umiejętności

Efekt EU1
Potrafi interpretować wyniki obliczeń numerycznych typowych problemów wytrzymałości konstrukcji
Weryfikacja: Ocena pracy w laboratorium (test i raporty obliczeniowe)
Powiązane efekty kierunkowe: LiK1_U01, LiK1_U05, LiK1_U08, LiK1_U10
Powiązane efekty obszarowe: T1A_U01, T1A_U05, T1A_U07, T1A_U08, T1A_U09
Efekt EU2
Potrafi budować modele obliczeniowe dla charakterystycznych problemów wytrzymałości konstrukcji : drgań wlasnych, pracy konstrukcji w zakresie sprężysto-plastycznym, utraty stateczności, zagadnień kontaktu ciał odkształcalnych
Weryfikacja: Wyniki pracy laboratoryjnej i opracowane raporty
Powiązane efekty kierunkowe: LiK1_U08, LiK1_U09, LiK1_U10, LiK1_U11
Powiązane efekty obszarowe: T1A_U07, T1A_U08, T1A_U08, T1A_U09, T1A_U08, T1A_U09
Efekt EU3
Umiejetność przygotowywania raportów z analiz obliczeniowych MES
Weryfikacja: Ocena raportów z obliczeń realizowanych w trakcie laboratorium
Powiązane efekty kierunkowe: LiK1_U01, LiK1_U03, LiK1_U04
Powiązane efekty obszarowe: T1A_U01, T1A_U03, T1A_U03, T1A_U04