Drukuj Eksport do pliku (MS Word)
Nazwa przedmiotu:
Elektronika ciała stałego
Koordynator przedmiotu:
Jan SZMIDT i Antoni SIENNICKI (semestr letni); Witold PLESKACZ (semestr zimowy)
Status przedmiotu:
Obowiązkowy
Poziom kształcenia:
Studia I stopnia
Program:
Telekomunikacja
Grupa przedmiotów:
Przedmioty techniczne
Kod przedmiotu:
ELCS
Semestr nominalny:
3 / rok ak. 2012/2013
Liczba punktów ECTS:
4
Liczba godzin pracy studenta związanych z osiągnięciem efektów uczenia się:
100 Określenie liczby punktów ECTS Realizacja przedmiotu obejmuje następujące formy zajęć: - wykład prowadzony w wymiarze 2 godz. tygodniowo; - zajęcia laboratoryjne; w ramach tych zajęć student wykonuje pięć ćwiczeń 3 godzinnych dotyczących obserwacji zjawisk fizycznych z zakresu wiedzy przekazywanej w ramach wykładu oraz wiedzy nabywanej podczas zajęć laboratoryjnych; korzystając z udostępnionej w laboratorium aparatury pomiarowej, zgodnie z podaną instrukcją wykonania danego ćwiczenia, przeprowadza serię eksperymentów pomiarowych, a następnie opracowuje uzyskane wyniki i wyciąga odpowiednie wnioski; materialnym rezultatem wykonanych czynności jest sprawozdanie z ćwiczenia; - student może ponadto uczestniczyć w prowadzonych co tydzień w wymiarze 1 godz. konsultacjach wykładowych oraz w pięciu dwugodzinnych konsultacjach laboratoryjnych (łącznie 15 x 1 + 5 x 2 = 25 godz.). Sprawdzanie założonych efektów kształcenia realizowane jest przez: - ocenę wiedzy i umiejętności związanych z realizacją zajęć laboratoryjnych – ocenę sprawozdań z realizacji ćwiczeń (poszczególnych zadań pomiarowych) i sprawdzian końcowy (ustny lub pisemny); - ocenę wiedzy i umiejętności wykazanych na kolokwium pisemnym z pytaniami o charakterze teoretycznym i ewentualnie z problemami rachunkowymi (w niektórych przypadkach na kolokwium student może korzystać z dozwolnych materiałów dydaktycznych – spersonalizowana jednostronna karta A4 ze wzorami wybranymi i zapisanymi własnoręcznie przez studenta; karta musi być dołączona do formularza z rozwiązanymi zadaniami; niedopuszczalne są następujące karty wzorów: zawierające komentarze, w postaci fotokopii lub wydruków komputerowych); - sprawdzian ustny w przypadkach wątpliwości co do oceny; - formatywną ocenę związaną z rozwiązaniem problemów przedkolokwialnych, a także z interaktywną formą prowadzenia wykładu. Bilans nakładu pracy przeciętnego studenta wygląda następująco: - udział w wykładach: 15 x 2 godz. = 30 godz.; - przygotowanie do kolejnych wykładów (przejrzenie materiałów z wykładu i dodatkowej literatury, próba rozwiązania zadań rachunkowych przekazanych na wykładzie): 15 godz.; - udział w konsultacjach wykładowych: 7 godz. (zakładamy, że student korzysta z „regularnych” konsultacji 7 razy w semestrze); - przygotowanie do realizacji ćwiczeń laboratoryjnych (przejrzenie materiałów wykładowych i literatury oraz instrukcji wykonawczych do laboratoriów; wstępne przygotowanie formularza sprawozdania): 5 x 2 godz. = 10 godz.; - udział w konsultacjach związanych z realizacją ćwiczeń laboratoryjnych: 5 x 1 godz. = 5 godz. (zakładamy, że student korzysta z „regularnych” konsultacji 5 razy w semestrze); - realizacja ćwiczeń laboratoryjnych: 15 godz. (obejmuje także przygotowanie kolejnych sprawozdań); - przygotowanie do kolokwium (powtórzenie materiału wykładowego, rozwiązanie zadań przedkolokwialnych, udział w wykładowych konsultacjach przedkolokwialnych): 3 x 5 godz. + 3 x 1 godz. = 18 godz. (pominięto ewentualny sprawdzian poprawkowy pisemny bądź ustny). Łączny nakład pracy studenta wynosi zatem: 30 + 15 + 7 + 10 + 5+ 15 + 18 = 100 godz., co odpowiada ok. 4 punktom ECTS. W ramach tak określonego nakładu pracy studenta: - nakład pracy związany z zajęciami wymagającymi bezpośredniego udziału nauczycieli akademickich wynosi 30 + 7 + 5 + 15 + 3 + 2 = 62 godz., co odpowiada ok. 2,5 punktom ECTS (doliczono 2 godz. na sprawdzian poprawkowy pisemny bądź ustny); - nakład pracy związany z zajęciami o charakterze praktycznym wynosi 10 + 5 + 15 = 30 godz., co odpowiada ok. 1 punktowi ECTS.
Liczba punktów ECTS na zajęciach wymagających bezpośredniego udziału nauczycieli akademickich:
2,5
Język prowadzenia zajęć:
polski
Liczba punktów ECTS, którą student uzyskuje w ramach zajęć o charakterze praktycznym:
1
Formy zajęć i ich wymiar w semestrze:
  • Wykład30h
  • Ćwiczenia0h
  • Laboratorium15h
  • Projekt0h
  • Lekcje komputerowe0h
Wymagania wstępne:
Brak
Limit liczby studentów:
120
Cel przedmiotu:
Celem wykładu jest zapoznanie studentów z podstawowymi zjawiskami fizycznymi występującymi w ciałach stałych (ze szczególnym uwzględnieniem półprzewodników), z własnościami elektrycznymi i optycznymi tych materiałów oraz z podstawami działania przyrządów półprzewodnikowych. Celem laboratorium jest obserwacja zjawisk fizycznych w przyrządach półprzewodnikowych i ich wpływu na charakterystyki oraz parametry elektryczne przyrządów.
Treści kształcenia:
Program wykładu obejmuje następujące grupy tematyczne: 1. Wprowadzenie do elektroniki ciała stałego Wymagania stawiane współczesnym przyrządom mikroelektronicznym i optoelektronicznym (rozmiary, napięcie zasilania, częstotliwość pracy, długość fali elektromagnetycznej). Wymagania dla współczesnych materiałów i przyrządów. Ograniczenia fizyczne i technologiczne. Nanoelektronika i fotonika jako dziedziny elektroniki najbliższej przyszłości. Pojęcie sensora, mikromaszyny i mikrosystemu jako układu łączącego różnorodne zjawiska fizyczne. 2. Podstawowe prawa i zasady mechaniki kwantowej ukierunkowane na nanoelektronikę i fotonikę Dualizm falowo-korpuskularny, fale de Broglie'a, funkcja falowa, zasada nieoznaczoności Heisenberga, liczby kwantowe, zakaz Pauliego. 3. Energetyczny model pasmowy ciała stałego Sieć krystaliczna. Wiązania w ciele stałym. Mechanizm kształtowania się dozwolonych pasm energetycznych. Pasmowy model energetyczny jako narzędzie charakteryzacji ciała stałego. Dynamika elektronu w ciele stałym. Pojęcie i właściwości dziury. Rodzaje półprzewodników. 4. Koncentracja nośników ładunku Koncentracje równowagowe. Statystyka nośników ładunku elektrycznego w stanie równowagi termodynamicznej. Koncentracja samoistna. Półprzewodniki domieszkowane. Koncentracje nierównowagowe. Rodzaje i mechanizmy generacji i rekombinacji nośników ładunku. Czas życia nośników nadmiarowych. 5. Transport nośników w ciele stałym Rodzaje transportu. Prąd unoszenia. Zjawiska rozpraszania. Relaksacja zderzeniowa. Ruchliwość nośników. Konduktywność półprzewodników. Prąd dyfuzyjny. Podstawowe równania opisujące transport nadmiarowych nośników w półprzewodniku (równanie Poissona, równania gęstości prądów, równania ciągłości). Relaksacja dielektryczna. Quasineutralność elektryczna. Ambipolarne równanie transportu. Półprzewodnik niejednorodnie domieszkowany. Zakłócenie koncentracji nośników równowagowych w półprzewodniku – wybrane przykłady. 6. Kontakty Model pasmowy kontaktu. Napięcie kontaktowe. Styk metal-półprzewodnik (złącze z barierą Schottky'ego i kontakt omowy). Warstwa zaporowa. Złącze p-n w równowadze termodynamicznej. Oddziaływanie pola elektrycznego na półprzewodnik. Stan elektryczny warstw przypowierzchniowych. Struktura MIS. Program laboratorium obejmuje pięć ćwiczeń 3 godzinnych z zakresu następującej tematyki: - zjawiska termoelektryczne i fotoelektryczne w półprzewodnikach; - transport nośników w strukturach półprzewodnikowych; - oddziaływanie polowe i napięcia charakterystyczne w strukturach m-s, m-i-s, p-n.
Metody oceny:
Trzy sprawdziany pisemne (kolokwia) z zakresu wykładów poprzedzających dany sprawdzian. Każde z pięciu ćwiczeń laboratoryjnych oceniane jest oddzielnie. Na ocenę z ćwiczenia składają się następujące części: część pomiarowa i obliczeniowa, protokół, analiza wyników, sprawdzian końcowy (ustny lub pisemny). W końcu semestru lub na początku sesji egzaminacyjnej przewiduje się zorganizowanie jednego sprawdzianu poprawkowego, który może być przeprowadzony w formie ustnej lub pisemnej.
Egzamin:
nie
Literatura:
Literatura podstawowa: 1. J. Hennel, Podstawy elektroniki półprzewodnikowej, WNT, Warszawa 1991. 2. W. Marciniak, Przyrządy półprzewodnikowe i układy scalone, WNT, Warszawa 1984. 3. Materiały i instrukcje do ćwiczeń laboratoryjnych. Literatura uzupełniająca: 1. P. Jagodziński, A. Jakubowski, Zasady działania przyrządów półprzewodnikowych typu MIS, WPW, 1980. 2. I. W. Sawieliew, Wykłady z fizyki, Wydawnictwa Naukowe PWN, Warszawa 1998. 3. A.Świt, J. Pułtorak, Przyrządy półprzewodnikowe, WNT, Warszawa 1976. 4. A. van der Ziel, Podstawy fizyczne elektroniki ciała stałego, WNT, Warszawa 1980.
Witryna www przedmiotu:
http://www.elka.pw.edu.pl/
Uwagi:
Regulaminy – przedmiotu, zajęć laboratoryjnych oraz BHP znajdują się na stronie internetowej przedmiotu oraz są wywieszone w gablocie przedmiotu. Każdy student przed przystąpieniem do pierwszych zajęć laboratoryjnych musi zapoznać się z regulaminem laboratorium i instrukcją BHP, co poświadcza własnoręcznym podpisem. Zapisy do zespołów laboratoryjnych odbywają się w pierwszym tygodniu zajęć semestru. * Wymienione sposoby sprawdzania (oceny) dotyczą oceny sumatywnej; ocenie formatywnej służą przede wszystkim zadania przedkolokwialne, konsultacje wykładowe i laboratoryjne, a także interaktywna forma prowadzenia wykładu.

Efekty uczenia się

Profil ogólnoakademicki - wiedza

Efekt Wpisz opis
1. Ma ugruntowaną wiedzę dotyczącą fundamentalnych praw i zasad mechaniki kwantowej. 2. Ma podstawową wiedzę dotyczącą zjawisk zachodzących w półprzewodniku w stanie równowagi termodynamicznej i w stanie nierównowagi termodynamicznej. 3. Ma podstawową wiedzę dotyczącą zjawisk wstrzykiwania i ekstrakcji nośników (np. w złączach p-n, m-s). 4.Ma uporządkowaną wiedzę z zakresu działania badanych przyrządów półprzewodnikowych.
Weryfikacja: Kolokwia w trakcie semestru z zakresu tematyki przekazanej na wykładzie, kolokwium końcowe podsumowujące
Powiązane efekty kierunkowe:
Powiązane efekty obszarowe:

Profil ogólnoakademicki - umiejętności

Efekt Wpisz opis
1.Potrafi dokonać analizy podstawowych zjawisk opisywanych prawami mechaniki kwantowej w nanoelektronice 2.Potrafi oszacować (wyznaczyć) koncentrację nośników ładunku dla różnych rodzajów półprzewodników, samoistnych i domieszkowanych, w różnych temperaturach. 3. Potrafi opisać jakościowo i ilościowo transport nośników ładunku w warunkach nierównowagi termodynamicznej. 4. Potrafi wyznaczyć na podstawie pomiarów podstawowe parametry badanych przyrządów półprzewodnikowych.
Weryfikacja: Sprawdzian umiejętności w trakcie ćwiczeń laboratoryjnych oraz ocena aktywności na wykładach i na konsultacjach.
Powiązane efekty kierunkowe:
Powiązane efekty obszarowe:

Profil ogólnoakademicki - kompetencje społeczne

Efekt Wpisz opis
1. Umie pracować indywidualnie i w zespole, dzielić zadania pomiędzy członków zespołu, dyskutować i wspólnie wyciągać wnioski.
Weryfikacja: Praca w Laboratorium, sprawozdanie z ćwiczeń, omówienie wyników podczas końcowej rozmowy z prowadzącym zajęcia
Powiązane efekty kierunkowe:
Powiązane efekty obszarowe: