Drukuj Eksport do pliku (MS Word)
Nazwa przedmiotu:
Wytrzymałość materiałów
Koordynator przedmiotu:
dr inż. / Andrzej T. Chwiej / starszy wykładowca
Status przedmiotu:
Obowiązkowy
Poziom kształcenia:
Studia I stopnia
Program:
Mechanika i Budowa Maszyn
Grupa przedmiotów:
Obowiązkowe
Kod przedmiotu:
MS1A_04
Semestr nominalny:
4 / rok ak. 2012/2013
Liczba punktów ECTS:
5
Liczba godzin pracy studenta związanych z osiągnięciem efektów uczenia się:
Wykłady: liczba godzin według planu studiów - 30, zapoznanie ze wskazaną literaturą - 10, przygotowanie do egzaminu - 20, razem - 60; Ćwiczenia: liczba godzin według planu studiów - 15, zapoznanie ze wskazaną literaturą - 5, przygotowanie do zajęć - 10 h, przygotowanie do kolokwium - 20, razem - 50; Laboratoria: liczba godzin według planu studiów - 15, zapoznanie ze wskazaną literaturą - 5, przygotowanie do zajęć - 5, opracowanie wyników - 5, napisanie sprawozdania - 10, razem - 40; Razem - 150
Liczba punktów ECTS na zajęciach wymagających bezpośredniego udziału nauczycieli akademickich:
Wykłady - 30 h, Ćwiczenia - 15 h, Laboratoria - 15 h, Razem - 60 h = 2,4 ECTS
Język prowadzenia zajęć:
polski
Liczba punktów ECTS, którą student uzyskuje w ramach zajęć o charakterze praktycznym:
2
Formy zajęć i ich wymiar w semestrze:
  • Wykład30h
  • Ćwiczenia15h
  • Laboratorium15h
  • Projekt0h
  • Lekcje komputerowe0h
Wymagania wstępne:
-
Limit liczby studentów:
Wykład: min. 15; Ćwiczenia: 20 - 30; Laboratoria: 8 - 12
Cel przedmiotu:
Celem przedmiotu jest uzyskanie przez studentów wiedzy z zagadnień związanych z obliczeniami wytrzymałościowymi polegającymi na określaniu stanu naprężenia i stanu odkształcenia w prostych, jak i złożonych stanach naprężeń. Zakres tematyczny zajęć praktycznych (ćwiczenia) umożliwia uzyskanie umiejętności związanych z projektowaniem i obliczaniem elementów konstrukcyjnych maszyn i urządzeń technicznych.
Treści kształcenia:
W1 - Wstęp. Przypomnienie wiadomości z poprzedniego semestru. W2 - Zagadnienia statycznie niewyznaczalne przy zginaniu. W3 - Pojęcie wytężenia. W4 - Przegląd hipotez wytrzymałościowych. W5 - Wytrzymałość złożona. Pojęcie momentu zastępczego. W6 - Stateczność prętów. Wyboczenie sprężyste prętów prostych. W7 - Metody energetyczne. Układy liniowo-sprężyste. W8 - Energia sprężysta układów Clapeyrona. W9 - Twierdzenie Castigliana. W10 - Zasada Menabrei. W11 - Metoda Maxwella-Mohra. W12 - Teoria powłok. Równanie Laplace’a. W13 - Obliczanie zbiorników. W14 - Obliczanie naczyń grubościennych. Zagadnienie Leme’go. C1-C3 - Wyznaczanie przemieszczeń w układach płaskich. Twierdzenie Castigliana. C4-C6 - Wyznaczanie reakcji w układach statycznie niewyznaczalnych. Twierdzenie Menabrei. Metoda Maxwella-Mohra. L1 - Statyczna próba rozciągania. L2 - Statyczna próba ściskania. L3 – Pomiar twardości metali. L4 - Próba udarności metali. L5 - Zmęczenie metali. L6 - Wyznaczenie naprężeń w rurze prostej i zakrzywionej.
Metody oceny:
Warunkiem zaliczenia przedmiotu jest: - uzyskanie pozytywnej oceny z ćwiczeń audytoryjnych (średnia arytmetyczna z pozytywnych ocen z dwóch sprawdzianów z zakresu ćwiczeń audytoryjnych: 1.wyznaczanie przemieszczeń w układach płaskich, 2.wyznaczanie reakcji w układach statycznie niewyznaczalnych), - uzyskanie pozytywnej oceny z teorii z zakresu materiału zrealizowanego na wykładach w trakcie egzaminu, - uzyskanie pozytywnej oceny z laboratorium. Dla każdego sprawdzianu przewidziany jest termin poprawkowy. Ocena końcowa z przedmiotu jest średnią ważoną, przy czym wagi wynoszą: ćwiczenia audytoryjne 0,6; teoria z zakresu materiału zrealizowanego na wykładach 0,4. Egzamin przeprowadzony jest w formie pisemnej i ustnej. W czasie egzaminu nie można korzystać z pomocy naukowych i notatek.
Egzamin:
tak
Literatura:
Brzóska Z., Wytrzymałość materiałów, PWN, Warszawa 1979; Ciszewski A. i in., Laboratorium badania metali, Oficyna Wydawnicza Politechniki Warszawskiej, Warszawa 1995; Dąbrowski Z., Wały maszynowe, PWN, Warszawa 1999; Grabowski J., Zbiór zadań z wytrzymałości materiałów, Politechnika Warszawska, Warszawa 1994; Jakliński L., Ćwiczenia z wybranych zagadnień wytrzymałości materiałów, Oficyna Wydawnicza Politechniki Warszawskiej, Warszawa 1999; Jakubowicz A., Orłoś Z., Wytrzymałość materiałów, Państ. Wydaw. Techn., Warszawa 1978; Polska Norma: PN-EN 10002-1+AC1, PN-ISO 1024, PN-EN 10045-1, PN-91 H-04355; Rżysko J., Statyka i wytrzymałość materiałów, PWN, Warszawa 1977; Rżysko J., Rajfert T., Zbiór zadań z wytrzymałości materiałów, Wydawnictwo Politechniki Warszawskiej, Warszawa 1973; Zakrzewski M., Wytrzymałość materiałów, Politechnika Wrocławska, Wrocław 1975; Żuchowski R., Wytrzymałość materiałów, Politechnika Wrocławska, Wrocław 1998; Dyląg Z., Jakubowicz A., Orloś Z., Wytrzymałość materiałów, Wydaw. Nauk.-Techn., Warszawa 1997; Jakubowicz A., Wytrzymałość materiałów, WNT, Warszawa 1978; Leyko J., Mechanika ogólna. Tom I, PWN, Warszawa 1976; Leyko J., Zbiór zadań z mechaniki. Część I, PWN, Warszawa, 1971
Witryna www przedmiotu:
-
Uwagi:
Program studiów opracowany na podstawie programu nauczania zmodyfikowanego w ramach Zadania 38 Programu Rozwojowego Politechniki Warszawskiej.

Efekty uczenia się

Profil ogólnoakademicki - wiedza

Efekt W01_02
Ma wiedzę z podstawowych pojęć fizyki klasycznej niezbędną do zrozumienia zagadnień związanych z treściami merytorycznymi przedmiotu oraz formułowania i rozwiązywania zadań związanych z wytrzymałością materiałów.
Weryfikacja: Pisemny egzamin opisowy (W1-W14); Kolokwium, pisemny egzamin zadniowy (C1-C6)
Powiązane efekty kierunkowe: M1A_W01_02
Powiązane efekty obszarowe: T1A_W01
Efekt W03_01
Ma uporządkowaną wiedzę ogólną związaną z wytrzymałością materiałów, w tym wiedzę dotyczącą określania stanu naprężenia i stanu odkształcenia w prostych, jak i złożonych stanach naprężeń.
Weryfikacja: Pisemny egzamin opisowy (W1-W14); Kolokwium, pisemny egzamin zadniowy (C1-C6)
Powiązane efekty kierunkowe: M1A_W03_01
Powiązane efekty obszarowe: T1A_W03
Efekt W03_04
Ma podbudowaną teoretycznie wiedzę w zakresie wytrzymałości materiałów w tym wiedzę dotyczącą zakresu zastosowań typowych i specjalnych metod obliczeń wytrzymałościowych elementów konstrukcji mechanicznych.
Weryfikacja: Sprawozdanie (L1-L6); Zaliczenie (L1-L6)
Powiązane efekty kierunkowe: M1A_W03_04
Powiązane efekty obszarowe: T1A_W03
Efekt W04_01
Ma szczegółową wiedzę w zakresie metod wyznaczanie przemieszczeń w układach płaskich oraz obliczania reakcji w układach statycznie niewyznaczalnych.
Weryfikacja: Kolokwium, pisemny egzamin zadniowy (C1-C6)
Powiązane efekty kierunkowe: M1A_W04_01
Powiązane efekty obszarowe: T1A_W04
Efekt W07_02
Zna podstawowe zasady, metody, techniki i narzędzia badań i opracowywania wyników pomiarów wielkości fizycznych, w tym właściwości mechanicznych i wytrzymałościowych materiałów konstrukcyjnych.
Weryfikacja: Sprawozdanie (L1-L6); Zaliczenie (L1-L6)
Powiązane efekty kierunkowe: M1A_W07_02
Powiązane efekty obszarowe: T1A_W07

Profil ogólnoakademicki - umiejętności

Efekt U01_02
Potrafi korzystając z katalogów i norm znaleźć odpowiednie własności materiałów konstrukcyjnych.
Weryfikacja: Sprawozdanie (L1-L6); Zaliczenie (L1-L6)
Powiązane efekty kierunkowe: M1A_U01_02
Powiązane efekty obszarowe: T1A_U01
Efekt U09_01
Potrafi wykorzystać poznane metody i modele matematyczne do wyznaczania przemieszczeń w układach płaskich oraz obliczania reakcji w układach statycznie niewyznaczalnych.
Weryfikacja: Kolokwium, pisemny egzamin zadniowy (C1-C6)
Powiązane efekty kierunkowe: M1A_U09_01
Powiązane efekty obszarowe: T1A_U09
Efekt U09_03
Potrafi wykorzystać poznane zasady i metody fizyki oraz odpowiednie narzędzia matematyczne do wyznaczania przemieszczeń w układach płaskich oraz obliczania reakcji w układach statycznie niewyznaczalnych.
Weryfikacja: Kolokwium, pisemny egzamin zadniowy (C1-C6)
Powiązane efekty kierunkowe: M1A_U09_03
Powiązane efekty obszarowe: T1A_U09
Efekt U15_03
Potrafi wykorzystując metody klasyczne wyznaczać przemieszczenia w układach płaskich oraz obliczać reakcje w układach statycznie niewyznaczalnych.
Weryfikacja: Kolokwium, pisemny egzamin zadniowy (C1-C6)
Powiązane efekty kierunkowe: M1A_U15_03
Powiązane efekty obszarowe: T1A_U15