Nazwa przedmiotu:
HISTORIA BUDOWY MIAST 1
Koordynator przedmiotu:
dr inż. arch. Alicja Szmelter
Status przedmiotu:
Obowiązkowy
Poziom kształcenia:
Studia I stopnia
Program:
Architektura i urbnistyka
Grupa przedmiotów:
Wspólne
Kod przedmiotu:
Semestr nominalny:
5 / rok ak. 2011/2012
Liczba punktów ECTS:
3
Liczba godzin pracy studenta związanych z osiągnięciem efektów uczenia się:
Liczba punktów ECTS na zajęciach wymagających bezpośredniego udziału nauczycieli akademickich:
Język prowadzenia zajęć:
polski
Liczba punktów ECTS, którą student uzyskuje w ramach zajęć o charakterze praktycznym:
Formy zajęć i ich wymiar w semestrze:
  • Wykład225h
  • Ćwiczenia450h
  • Laboratorium0h
  • Projekt0h
  • Lekcje komputerowe0h
Wymagania wstępne:
Zaliczenie przedmiotów: Historia architektury powszechnej 1 i 2 Architektura Polska 1 i 2 Rysunek odręczny 1 i 2 Wymagana ogólna znajomość historii powszechnej i polskiej
Limit liczby studentów:
Cel przedmiotu:
1) przygotowanie do krytycznej obserwacji środowiska, do dostrzegania jego cech indywidualnych oraz wartości decydujących o tożsamości kulturowej miast i zespołów przestrzennych 2) ćwiczenie umiejętności odczytywania treści planów miast oraz funkcji i kompozycji urbanistycznych jako propedeutyka projektowania 3) zapoznanie z genezą i formą najwybitniejszych miast polskich i obcych oraz z ważnymi etapami rozwoju myśli urbanistycznej
Treści kształcenia:
Przedmiot obejmuje dzieje urbanistyki polskiej oraz powszechnej, od początków miast do XX wieku. Materiał dydaktyczny obejmuje 2 semestry, układ materiału jest chronologiczny. Zakres terytorialny urbanistyki powszechnej jest ograniczony do obszarów warunkujących w przeszłości polską kulturę urbanistyczną (starożytny Bliski Wschód, Grecja, Rzym, europejskie średniowiecze, epoka nowożytna). Zakres tematyczny nie jest ograniczony do miast wielkich i najsłynniejszych, lecz obejmuje także miasta skromniejsze - podobne do tych, jakie mogą stanowić w przyszłości przedmiot projektów absolwentów. W semestrze 1 studiowany jest dorobek urbanistyki starożytności, a następnie szeroko przedstawiona jest urbanistyka średniowieczna, z podkreśleniem roli progu lokacyjnego w dziejach miast europejskich i polskich. Urbanistyka renesansowa jest omówiona zarówno od strony nurtu teoretycznego – traktatów, jak i praktycznego – przekształceń i rozwoju istniejących miast, oraz zakładania nowych tzw. idealnych miast. Szczególne miejsce w kursie historii budowy miast zajmuje Warszawa, w semestrze 1 studiowany jest jej rozwój od początków założenia miasta do pełnego wykształcenia się struktury miasta średniowiecznego. Semestr 2 obejmuje historię budowy miast - od doby renesansu do wybuchu drugiej wojny światowej.
Metody oceny:
Wymagana jest obecność na ćwiczeniach, (max. 3 nieobecności w semestrze). Obecność na wykładach jest zalecana jako najłatwiejszy sposób przyswojenia materiału dydaktycznego. Obowiązują w semestrze zapowiedziane kolokwia, z możliwością jednorazowego poprawienia w wyznaczonym terminie. Kolokwia poprzedzone są repetytoriami. Po każdym semestrze, (2 semestry), przedmiotem oceny są także notatki z ćwiczeń. Notatki z wykładów, zbierane po każdym wykładzie i oceniane, warunkują możliwość uzyskania zwolnienia z egzaminu końcowego. Nie zaliczenie semestru 1 (V) powoduje niedopuszczenie do studiowania przedmiotu na semestrze 2 (VI). Zaliczenie obu semestrów jest warunkiem przystąpienia do egzaminu. Egzamin sprawdza umiejętność posłużenia się wiedzą o historii budowy miast zastosowaną w analizie nieznanego planu, popartą przestudiowanymi wcześniej przykładami.
Egzamin:
Literatura:
Witryna www przedmiotu:
Uwagi:

Efekty uczenia się