Drukuj Eksport do pliku (MS Word)
Nazwa przedmiotu:
Chemia organiczna I
Koordynator przedmiotu:
dr inż. Tadeusz Mizerski
Status przedmiotu:
Obowiązkowy
Poziom kształcenia:
Studia I stopnia
Program:
Biotechnologia
Grupa przedmiotów:
Wspólne
Kod przedmiotu:
brak
Semestr nominalny:
3 / rok ak. 2009/2010
Liczba punktów ECTS:
7
Liczba godzin pracy studenta związanych z osiągnięciem efektów uczenia się:
Liczba punktów ECTS na zajęciach wymagających bezpośredniego udziału nauczycieli akademickich:
Język prowadzenia zajęć:
polski
Liczba punktów ECTS, którą student uzyskuje w ramach zajęć o charakterze praktycznym:
Formy zajęć i ich wymiar w semestrze:
  • Wykład60h
  • Ćwiczenia30h
  • Laboratorium0h
  • Projekt0h
  • Lekcje komputerowe0h
Wymagania wstępne:
brak
Limit liczby studentów:
Cel przedmiotu:
Celem wykładu jest przedstawienie systematyki, nomenklatury, budowy oraz podstawowych własności fizycznych i chemicznych związków organicznych. Ćwiczenia audytoryjne mają na celu: – ugruntowanie materiału wykładowego i – w miarę potrzeb – wyjaśnianie studentom trudniejszych zagadnień z materiału przerobionego na wykładzie. – ułatwienie studentom – poprzez odpowiednio dobrane zadania – samodzielnego zrozumienia najważniejszych zagadnień i zależności a także samodzielnego rozwiązywania problemów i nabycia umiejętności zastosowania przyswojonej wiedzy. – nauczenie studentów optymalnego planowania syntez chemicznych. – egzekwowanie systematyczności w zakresie przyswajania materiału i opanowywania przedmiotu.
Treści kształcenia:
Celem wykładu jest przedstawienie systematyki, nomenklatury, budowy oraz podstawowych własności fizycznych i chemicznych związków organicznych. Treść wykładu obejmuje elementarne wiadomości z zakresu stereochemii i mechanizmów reakcji oraz elementy syntezy organicznej. PODSTAWOWE POJĘCIA CHEMII ORGANICZNEJ. Podstawy klasyfikacji związków organicznych. Rodzaje wiązań w związkach organicznych. Polaryzacja. Efekt indukcyjny. Wolne rodniki, karbokationy i karboaniony. Tworzenie wiązań. Pojęcie elektrofila i nukleofila. Zjawisko rezonansu. Zasady zapisywania struktur granicznych. Efekty elektronowe i steryczne. Izomeria. Przestrzenna budowa związków węgla. Pojęcie chiralności, enencjomerii i race-matu. Kwasowość i zasadowość związków organicznych. Alkany. Cykloalkany. Alkeny. Alkiny. Dieny. Areny. Izomeria optyczna. Chlorowcopochodne. Związki metaloorganiczne. Alkohole i fenole. Etery. Związki siarkoorganiczne. Nitrozwiązki. Aminy. Aldehydy i ketony. Kwasy karboksylowe. Pochodne kwasów karboksylowych. Lipidy. Węglowodany. Aminokwasy i białka. Związki heterocykliczne. Kwasy nukleinowe. Alkaloidy. Ćwiczenia audytoryjne mają na celu: – ugruntowanie materiału wykładowego i – w miarę potrzeb – wyjaśnianie studentom trudniejszych zagadnień z materiału przerobionego na wykładzie. – ułatwienie studentom – poprzez odpowiednio dobrane zadania – samodzielnego zrozumienia najważniejszych zagadnień i zależności a także samodzielnego rozwiązywania problemów i nabycia umiejętności zastosowania przyswojonej wiedzy. – nauczenie studentów optymalnego planowania syntez chemicznych. – egzekwowanie systematyczności w zakresie przyswajania materiału i opanowywania przedmiotu. Rozwiązywanie ze studentami problemów z zakresu przerobionego na wykładach materiału. – 4 kartkówki z zakresu materiału bieżącego. – 4 Kolokwia dwugodzinne obejmujące większe partie materiału przerobionego na wykładach i ćwiczeniach Do każdych ćwiczeń studenci obowiązani są przygotować określone partie materiału w oparciu o wykład, polecone podręczniki oraz otrzymane na wykładzie zadania treningowe dotyczące poszczególnych grup związków organicznych.
Metody oceny:
egzamin, zaliczenie zajęć
Egzamin:
Literatura:
1. P. Mastalerz, Chemia organiczna, PWN, 1986. 2. E. Morrison, E. Boyd, Chemia organiczna, PWN, 1985. 3. J. Mc Murry, Chemia organiczna, PWN, 2000.
Witryna www przedmiotu:
Uwagi:

Efekty uczenia się