Drukuj Eksport do pliku (MS Word)
Nazwa przedmiotu:
Geodezja satelitarna
Koordynator przedmiotu:
prof. dr hab. Aleksander Brzeziński
Status przedmiotu:
Obowiązkowy
Poziom kształcenia:
Studia II stopnia
Program:
Geodezja i Kartografia
Grupa przedmiotów:
Obowiązkowe
Kod przedmiotu:
Semestr nominalny:
2 / rok ak. 2010/2011
Liczba punktów ECTS:
5
Liczba godzin pracy studenta związanych z osiągnięciem efektów uczenia się:
Liczba punktów ECTS na zajęciach wymagających bezpośredniego udziału nauczycieli akademickich:
Język prowadzenia zajęć:
polski
Liczba punktów ECTS, którą student uzyskuje w ramach zajęć o charakterze praktycznym:
Formy zajęć i ich wymiar w semestrze:
  • Wykład15h
  • Ćwiczenia0h
  • Laboratorium0h
  • Projekt30h
  • Lekcje komputerowe0h
Wymagania wstępne:
Wymagane jest posiadanie wiedzy z zakresu następujących przedmiotów objętych standardami kształcenia dla studiów pierwszego stopnia na kierunku geodezja i kartografia: matematyka, fizyka, geodezja satelitarna, geodezja wyższa i astronomia geodezyjna.
Limit liczby studentów:
Cel przedmiotu:
Rozumienie zasad modelowania orbit sztucznych satelitów Ziemi i wyznaczania orbit z obserwacji, znajomość współczesnych zastosowań satelitów i ich konstelacji, znajomość technik stowarzyszonych (VLBI)
Treści kształcenia:
Ruch orbitalny SSZ – zaawansowane problemy: wprowadzenie – rys historyczny, zagadnienie dwóch ciał, prawa Keplera i zasady mechaniki newtonowskiej, modelowanie orbit keplerowskich, perturbacje w ruchu SSZ – omówienie perturbacji grawitacyjnych i niegrawitacyjnych, wpływ na elementy orbitalne, wyznaczanie orbit - analityczna metoda wyznaczania elementów orbit, metoda numeryczna, wyznaczanie efemeryd satelitów nawigacyjnych, aproksymacje wielomianowe, metoda krótkich łuków; podstawowe koncepcje obserwacji SSZ: satelity geodezyjne i obserwacje kierunków, odległości (laserowe), satelity i ich wyposażenie, obserwacje i ich opracowanie, wykorzystanie obserwacji laserowych (ruch obrotowy Ziemi, ruchy bieguna, układy odniesienia, pole grawitacyjne Ziemi), różnicy odległości (dopplerowskie); altimetria satelitarna: pomiary, poprawki, dokładności (wyznaczanie średniego poziomu morza, wyznaczanie geoidy, wyznaczanie anomalii grawimetrycznych); pomiary interferometryczne: VLBI i radioźródła, VLBI i SSZ, wykorzystanie w geodezji i geodynamice; różne techniki obserwacyjne SSZ; kombinacja technik geodezji satelitarnej i kosmicznej, program GGOS; misje dedykowane wyznaczeniom pola grawitacyjnego: CHAMP, GRACE, GOCE; zastosowania technik satelitarnych ze szczególnym uwzględnieniem zaangażowania środowiska polskiego: IGS, GALILEO, ILRS – stacja laserowa Borowiec, zastosowanie obserwacji GNSS do modelowania jonosfery, wykorzystanie technik satelitarnych do realizacji skali czasu atomowego.
Metody oceny:
egzamin
Egzamin:
Literatura:
1. Seeber Günter (2003). Satellite Geodesy, 2nd completely revised and extended edition, de Gruyter, Berlin, New York. 2. Śledziński Janusz (1978). Geodezja Satelitarna, Państwowe Przedsiębiorstwo Wydawnictw Kartograficznych, Warszawa.
Witryna www przedmiotu:
Uwagi:

Efekty uczenia się