Drukuj Eksport do pliku (MS Word)
Nazwa przedmiotu:
Geodynamiczne podstawy układów odniesienia
Koordynator przedmiotu:
Prof. dr hab. inż. Jerzy Rogowski – prof. zw.
Status przedmiotu:
Obowiązkowy
Poziom kształcenia:
Studia II stopnia
Program:
Geodezja i Kartografia
Grupa przedmiotów:
Obowiązkowe
Kod przedmiotu:
Semestr nominalny:
2 / rok ak. 2010/2011
Liczba punktów ECTS:
2
Liczba godzin pracy studenta związanych z osiągnięciem efektów uczenia się:
Liczba punktów ECTS na zajęciach wymagających bezpośredniego udziału nauczycieli akademickich:
Język prowadzenia zajęć:
polski
Liczba punktów ECTS, którą student uzyskuje w ramach zajęć o charakterze praktycznym:
Formy zajęć i ich wymiar w semestrze:
  • Wykład15h
  • Ćwiczenia0h
  • Laboratorium0h
  • Projekt0h
  • Lekcje komputerowe0h
Wymagania wstępne:
Student powinien mieć zaliczone następujące przedmioty: Matematykę, Fizykę, Astronomię geodezyjna z geodynamiką, Geodezję wyższą i Geodezję satelitarną oraz Podstawy nauk o Ziemi, według programów obowiązujących na studiach pierwszego stopnia na Wydziale Geodezji i Kartografii Politechniki Warszawskie . Zakres wiadomości z tych powinien odpowiadać standardom kształcenia dla poziomu studiów I stopnia kierunku geodezja i kartografia
Limit liczby studentów:
Cel przedmiotu:
Student powinien posiąść kompetencje z zakresu posługiwania się układami współrzędnych używanymi w geodezji i geodynamice. Zdobyć umiejętności transformacji układów odniesienia i przeliczenia współrzędnych z epoki na epokę.
Treści kształcenia:
Treść merytoryczna wykładów: 1. Pojęcia : układu współrzędnych, systemu współrzędnych i układu odniesienia – przykłady 2. Służba IERS jej organizacja i realizowane zadania. 3. Układy odniesienia w geodezji i geodynamice układy ziemski i niebieski ITRF ICRF. Parametry transformacji pomiędzy układami – parametry ruchu obrotowego Ziemi. Metody wyznaczenia czasu i ruchów bieguna – rys historyczny i stan aktualny. Techniki SLR, LLR, GPS (IGS) w wyznaczaniu parametrów ruchu obrotowego Ziemi i prędkości zmian współrzędnych. 4. Obliczenie pozycji stacji w wymaganym układzie współrzędnych i na żądaną epokę. 5. Korzystanie z baz danych IERS, IGS, CCDIS I EUREF
Metody oceny:
Zaliczenie wykładów dwa kolokwia
Egzamin:
Literatura:
1. Kryński J.: „Nowe obowiązujące niebieskie i ziemskie systemy i układy odniesienia oraz ich wzajemne relacje”. IGiK. Warszawa 2004. 2. Dennis D.: „IERS Technical Note 13” Observatoire de Paris 1992. 3. Capitaine N.: IERS Technical Notes No. 29. McCarthy D.D., Petit G.: “IERS Technical Notes No. 32.
Witryna www przedmiotu:
Uwagi:

Efekty uczenia się