- Nazwa przedmiotu:
- Geometria wykreślna
- Koordynator przedmiotu:
- Dr Andrzej Bieliński adiunkt
- Status przedmiotu:
- Obowiązkowy
- Poziom kształcenia:
- Studia I stopnia
- Program:
- Geodezja i Kartografia
- Grupa przedmiotów:
- Wspólne
- Kod przedmiotu:
- brak
- Semestr nominalny:
- 1 / rok ak. 2010/2011
- Liczba punktów ECTS:
- 3
- Liczba godzin pracy studenta związanych z osiągnięciem efektów uczenia się:
- Liczba punktów ECTS na zajęciach wymagających bezpośredniego udziału nauczycieli akademickich:
- Język prowadzenia zajęć:
- polski
- Liczba punktów ECTS, którą student uzyskuje w ramach zajęć o charakterze praktycznym:
- Formy zajęć i ich wymiar w semestrze:
-
- Wykład225h
- Ćwiczenia0h
- Laboratorium0h
- Projekt225h
- Lekcje komputerowe0h
- Wymagania wstępne:
- Podstawowe wiadomości z geometrii płaszczyzny (planimetria – program szkolny) jak np. wielokąty foremne i ich własności oraz związane z nimi konstrukcje. Elementarne wiadomości z geometrii przestrzeni (stereometria – zakres szkolny), w tym wielościany foremne, ich własności oraz konstrukcje związane z tymi wielościanami, pojęcia równoległości i prostopadłości, kąty, odległości itp.
- Limit liczby studentów:
- Cel przedmiotu:
- Kształtowanie i rozwijanie wyobraźni przestrzennej. Opanowanie przez studentów zasady wzajemnie jednoznacznego odwzorowania przestrzeni na płaszczyznę przez rzutowanie, niezbędne w praktyce inżynierskiej do sporządzania i czytania rysunków.
- Treści kształcenia:
- Wykłady. Rzutowanie równoległe, niezmienniki, rzutowanie aksonometryczne równoległe ukośne. Dimetrie i izometrie. Rzutowanie prostokątne. Niezmiennik charakterystyczny rzutowania prostokątnego. Rzut cechowany. Odwzorowanie punktu, prostej i płaszczyzny. Kąty nachylenia prostej i płaszczyzny do rzutni. Nachylenie i moduł. Warunki równoległości prostych i płaszczyzn. Przynależność i elementy wspólne. Kład płaszczyzny rzutującej i płaszczyzny dowolnej. Prostopadłość prostych i płaszczyzn. Krzywe i powierzchnie topograficzne. Linia stokowa i powierzchnia stokowa. Rzuty prostokątne na dwie i więcej rzutni. Odwzorowanie punktu, prostej i płaszczyzny. Przynależność i elementy wspólne. Przenikanie wielokątów i wielościanów. Zmiana układu odniesienia (transformacja). Obroty i kłady. Powierzchnie obrotowe, równik i południki główny i boczny. Przynależność do powierzchni obrotowej. Przekroje i przebicia powierzchni obrotowych. Rzut środkowy – podstawowe wiadomości. Perspektywa pionowa (dwubieżna). Projekt.Kreślenie aksonometrii wielościanów i powierzchni obrotowych. Nachylenie i moduł prostej i płaszczyzny. Zadania na przynależność i równoległość elementów. Wyznaczanie punktów przebicia wielokątów i wielościanów. Krawędź płaszczyzn – przenikanie wielokątów. Zadania miarowe na zastosowanie kładu płaszczyzny rzutującej i dowolnej. Zadania na zastosowanie prostopadłości prostej i płaszczyzny. Rozwiązywanie zadań w oparciu o konstrukcje podstawowe w rzutach prostokątnych. Kreślenie trzech rzutów wielościanu z otworem lub wycięciem. Zastosowanie w zadaniach zmiany układu odniesienia (transformacji).Wykorzystanie konstrukcji obrotu i kładu w zadaniach miarowych płaskich. Trzy rzuty bryły obrotowej z wycięciem lub otworem. Perspektywa pionowa wielościanu i zestawu wielościanów.
- Metody oceny:
- Wykłady. Zaliczenie sprawdzianu z wykładów. Projekt. Zaliczenie trzech prac projektowych oraz dwóch sprawdzianów.
- Egzamin:
- Literatura:
- [1] Bieliński A.: Geometria wykreślna Oficyna Wydawnicza PW, Warszawa 2005 [2] Bieliński A. i współautorzy: Ćwiczenia z geometrii wykreślnej Oficyna Wydawnicza PW, Warszawa 2002 [3] Grochowski B.: Geometria wykreślna z perspektywą stosowaną PWN, Warszawa 1995
- Witryna www przedmiotu:
- Uwagi:
Efekty uczenia się